მოურიგებელი: =„იყვნენ კაცნი... უთმინო, დაუმჭირველ, უზავ“ See also: ზავ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«უზემოესი», უფრო ზემო, უმაღლესი: =„რომელი წარმოდგებოდის ახილვასა მას ოცით წლითგანი და უ ზ ე შ თ ა ჱ ს ი“ О, გამოსლ. 30,14; „უ ზ ე შ თ ა ე ს არს ყოველთა სიტყჳს მეცნიერთა სახელის-დებისა“ ს. More…
საკუთარი, არასაზიარო, საერთო: =„უ ზ ი ა რ ე ბ ე ლ ი სახელი ქვათა და ძელთა დასდვეს“О, სიბრძ. სოლ. 14,21. See also: ზიარება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაუნაყრებელი, უჭმელი, მშიერი: =„განტევებაჲ მათი უ ზ მ ა თ ა ჲ არა მინებს“ მთ. 15,32; „დაუტევა ბერი ყოლად უღონოდ და უ ზ მ ა დ“ მ. ცხ. 376r; „უბრძანა მისი შჳდ დღე უ ზ მ ი თ ჯდომაჲ“ მრთ. S, More…
დაუნაყრებლობა, უჭმელობა, შიმშილი: =„ფრიადი უ ზ მ ე ბ ა ჲ იყო“ საქ. მოც. 27,21; „ვისხენით... ვითარცა მკუდარნი, დიდისა მისგან ჭირისა და უ ზ მ ო ბ ი ს ა“ საკ. წიგ. II 116,10. See also: More…
=„უ ზ მ ე ბ უ ლ იყვნეს ჩუეულისა მისგან საზრდელისა“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ.- და იონ. 108,21. See also: უზმება, უზმობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ცუდი ზნის მქონე: =„იქმნა კარაული იგი ზნოანი უ ზ ნ ო“ საკ. წიგ. II 93,1. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უსაზომო, განუზომელი: =„მოვკუდები მე უ ზ ო მ ო ი ს ა გ ა ნ მწუხარებისა“ მ. ცხ. 69v; „მოეხჳა სურვილითა უ ზ ო მ ი თ ა გულისა მისისაჲთა“ საკ. წიგ. II 75,3. See also: ზომა =აბულაძე ილია; More…
უფრო სქელი: =„(სული მგრძნობელი) უ ზ რ ქ ე ლ ე ს ი სულისა მეტყუელისა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 156,12. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ბერწი: =„არა იპოვოს... უ ზ უ ე ბ ი საცხოვარსა შენსა შორის“ M, II შჯ. 7,14. See also: ზუება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
დაფნა, laurus: =„იხილა ხჱ ერთი უ ზ უ ე რ უ ლ ი ს ა ჲ და დაჯდა მის ქუეშე“ ღთშობ. 185,3. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
ზღუდის გარეშე: =„(ქალაქნი) უკუეთუ მოზღუდვილ არიან ანუ უ ზ ღ უ დ ო“ G, რიცხ. 13,20. See also: ზღუდე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
to main page 
top of page