( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
სწა სწო სწრ
selected terms: 18 page 1 of 1
სწავება
«მოძღურა», «მოძღურება», შეტყობა, «გრძნობა», «ჩუენება», «გულისჴმის-ყოფა», სწავლა, დასწავლა, გადაცემა: =„ა ს წ ა ვ ე ბ დ ა მათ, ვითარცა-იგი ვის აქუნ ჴელმწიფებაჲ“ DE,—„იყო მ ო ძ ღ უ რ ე ბ ა დ More…
სწავლა
სწავლის შეძენა; «განსწავლა», «წუართა», დასჯა: =„ვ ი ს წ ა ვ ლ ი დ ი მე ფილოსოფოსთა სიბრძნესა“ მარკ. 250r; „ა ს წ ა ვ ლ ი დ ა შესაკრებელთა შინა“ მთ. 4,23;; „უ ს წ ა ვ ლ ი ე ს ენასა მათსა More…
სწავლება
სწავლა: =„რაჲ-მე არს სწავლაჲ იგი, რომელსა ა ს წ ა ვ ლ ე ბ ს კაცი იგი?“ თეკლა 98,25; „ა ს წ ა ვ ლ ე ბ დ ა მას ჴელოვნებასა მკურნალობისასა“ Sin.—11,124v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
სწავლის-მოყუარე
ცოდნის მოყვარული: =ვპოვე... კაცი ვინმე ს წ ა ვ ლ ი ს-მ ო ყ უ ა რ ჱ“ ოსკ.9,8; უმჯობეს არს დამორჩილებად ს წ ა ვ ლ ი ს-მ ო ყ უ ა რ ე თ ა“ იპ. რომ. -კურთხ. ისაკ და იაკ. 68,5. See also: More…
სწავლულ-ი
განსწავლული, გაწვრთნილი, მცოდნე, მეცნიერი: =„კაცი უგუნური შეწუდებინ და იჭჳრობნ სახიდ შემართ, ხოლო ს წ ა ვ ლ უ ლ ი გარეშჱ დადგის და ელინ“ О, ზირ. 21,27;; „შვილი ს წ ა ვ ლ უ ლ ი ბრძენ იყოს“ More…
სწავლულება
სწავლა, სიბრძნე, მოძღვრება, დარიგება, ცოდნა: =„რომელმან სიბრძნე და ს წ ა ვ ლ უ ლ ე ბ ა ჲ შეურაცხ-ყოს იგი უბადრუკ არს“ Ο, სიბრძ. სოლ. 3,11; „რად მოვიძულე ს წ ა ვ ლ უ ლ ე ბ ა ჲ?“ Ο, იგ. სოლ. More…
სწარობა
«სწორ-ყოფა»: =„თავსა თჳსსა ა ს წ ა რ ო ბ დ ა ღმერთსა“ C, ―„ს წ ო რ-ჰ ყ ო ფ დ ა თავსა თჳსსა ღმრთისა“ DE, ი.5,18. See also: სწორ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
სწორ-ი
თანასწორი, ტოლი; წყვილი, «ორი»: =„ს წ ო რ ანგელოზთა არიან“ ლ. 20,36; „ს წ ო რ წმიდათა მათ იყო შენ“ ანდტ.-ანატ. 225,18; „მე და მან ს წ ო რ ი სიტყუაჲ ვთქუათ წინაშე უფლისა ჩუენისა“ შუშ. XVI More…
სწორ-სწორ-ი
თანაბარ-თანაბარი: =მოიღე შენ სულნელი, შტახსი და ფრცხილი და ქალბანჱ რჩეული, ს წ ო რ-ს წ ო რ იყოს“ O, გამოსლ. 30,34. See also: სწორ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
სწორ-ყოფა
«სწარობა»: =„ს წ ო რ-ჰ ყ ო ფ დ ა თავსა თჳსსა ღმრთისა“ DE, ― "თავსა თჳსსა ა ს წ ა რ ო ბ დ ა ღმერთსა“ C, ი. 5,18. See also: ყოფა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
სწორად
თანასწორად, თანაბრად; მსგავსად: =„განზომა წინაშე ზღუდისა მის სივრცჱ ს წ ო რ ა დ ლერწმისა მის“ Ο, სიბრძ. სოლ. 14,9; ჰყუარობდა მათ ს წ ო რ ა დ“ თეკლა 91,13; „ს წ ო რ ა დ რიცხუთა ქალაქთა More…
სწორება
შესწორება, ტოლობა: =„ახალი იგი არა ე ს წ ო რ ო ს მას“ Ο, ზირ. 9,14; „არარაჲ ამათგანი ე ს წ ო რ ე ბ ი ს ნეტარებასა მას მართალთასა“ მრთ. S. ბ. კეს.-40-თჳს 118,13; „რაჲ-მემცა ე ს წ ო რ ა More…
სწორებით
თანაბრად, ერთნაირად: =„ს წ ო რ ე ბ ი თ მიიღებდეს საზრდელსა“ მ.ცხ. 148v. See also: სწორ-ი, შესწორება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სწორვა
შედარება, შესწორება: =„უკუეთუ ვინ ჟამსა განსაცდელისასა დაუთმოს მოყუასსა, , ს წ ო რ ა ვ ს იგი საჴუმილსა მას სამთა ყრმათასა“ მ. ცხ. 454v; ოდეს შეიმკვის მით (სამოსლით) მეფე, არა ს წ ო რ ა ვ More…
სწრაფ-ი
See also: წრაფ-ი, სწრაფ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
სწრაფა
See also: წრაფა, სწრაფა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
სწრაფება, სწრაფობა
See also: წრაფება, წრაფობა, სწრაფება, სწრაფობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
სწრება, სწრობა
მისწრება, დასწრება, გასწრება, წინ წასვლა: =„ვითარ შევიდა იგი სახიდ, ა ს წ რ ო (უ ს წ რ ო DE) მათ იესუ“ მთ. 17,25; პირველადვე უ ს წ რ ო ღმერთმან“ მ.ცხ.31v; ნუ ელი რაჲთამცა მათ გ ი ს წ რ ე ს More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9