«ხატი», პირისახე, გამოსახულება, მსგავსება, შესახედაობა, ფორმა, ბუნება, მაგალითი, ნიშანი, იგავი, ნიმუში: =„მსგავსად ს ა ხ ი ს ა (ხ ა ტ ი ს ა)“ საქ. მოც. 7,44; „ს ა ხ ე ერთ მიგეც თქუენ“ ი. More…
ნიმუშად გახდომა: =„ხოლო ესე... ს ა ხ ე დ დ ა ვ ი დ ე ვ თავისა ჩემისა“ I კორ. 4,6. See also: დადება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ნიმუშად მიცემა: =„თავნი თჳსნი ს ა ხ ე დ მ ი გ ც ნ ე თ თქუენ“ II თეს. 3,9. See also: მიცემა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
კალმის სათლელი, «საჭრელი»: =„მოხიის მეფემან ს ა ხ ე ვ ე ლ ი თ ა მწიგნობრისაჲთა და შთააგდის ცეცხლსა, რომელი იყო კერაკსა ზედა“ Ο,—„მოჰკუეთდის მათ ს ა ჭ რ ე ლ ი თ ა მწიგნველისაჲთა და More…
დასახელება: =„აღიხილნე იგინი სახელ-დებით“ G, რიცხ. 4,27. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
სახელოვანი, სახელგანთქმული: =„იყო იგი ს ა ხ ე ლ გ ა ნ თ ქ უ მ უ ლ დიდად“ მ. ცხ. 143r. See also: განთქუმულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
წოდებული: =ფლკტ. 133,20; „არა ყოველი, რომელი ს ა ხ ე ლ დ ე ბ უ ლ არს წინამძღურად, იგი არს წინამძღუარი ჭეშმარიტი“ მ. სწ. 82,3. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
დიდი სახელის პატრონი: =„ს ა ხ ე ლ დ ი დ ო უფალო“ I, იერემ. 32,19. See also: დიდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page