ავაზაკი, საყაჩაღო: =„მომეცით მე კაცი, რომელმან მასწაოს მე გზაჲ მის ს ა ა ვ ა ზ ა კ ო ჲ ს ა ჲ“ მ. სწ. 292,25. See also: ავაზაკ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ცხადი, აშკარა: =„რაჲთა ს ა ა ნ ჯ მ ნ ო მიყო ჩუენ“ მ. ცხ. 401v. See also: ანჯმანი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«ტანჯვა», წვალება: =„ვ ი ა რ ე ბ ი ალსა მას შინა“ C,—„ვ ი ტ ა ნ ჯ ე ბ ი მე ალითა ამით ცეცხლისაჲთა“ DE, ლ. 16,24; „დიდად ა ა რ ნ ე ს“ თომა მოც. 20,3. ◊ ტანჯვა, გვემა, ცემა: More…
=„კაცი იგი, რომელსა ედგას ვერძი უბიწოჲ ს ა ა რ ვ ე ს ა თჳსსა“ მ. სწ. 167,24; „განვედით, კრავნო ქრისტესნო, ს ა ა რ ვ ო დ თქუენდა“ X 340v. See also: არვე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…