ავაზაკი, საყაჩაღო: =„მომეცით მე კაცი, რომელმან მასწაოს მე გზაჲ მის ს ა ა ვ ა ზ ა კ ო ჲ ს ა ჲ“ მ. სწ. 292,25. See also: ავაზაკ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ცხადი, აშკარა: =„რაჲთა ს ა ა ნ ჯ მ ნ ო მიყო ჩუენ“ მ. ცხ. 401v. See also: ანჯმანი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«ტანჯვა», წვალება: =„ვ ი ა რ ე ბ ი ალსა მას შინა“ C,—„ვ ი ტ ა ნ ჯ ე ბ ი მე ალითა ამით ცეცხლისაჲთა“ DE, ლ. 16,24; „დიდად ა ა რ ნ ე ს“ თომა მოც. 20,3. ◊ ტანჯვა, გვემა, ცემა: More…
=„კაცი იგი, რომელსა ედგას ვერძი უბიწოჲ ს ა ა რ ვ ე ს ა თჳსსა“ მ. სწ. 167,24; „განვედით, კრავნო ქრისტესნო, ს ა ა რ ვ ო დ თქუენდა“ X 340v. See also: არვე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
ბავრუკისა, (nitrum ბავრუკი): =„წარვიდა... ტბასა მას ს ა ბ ა ვ რ უ კ ე ს ა“ მ. ცხ. 347r. See also: ბავრუკ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«სასანთლე»: =„დაბურონ ს ა ბ ა ზ მ ა კ ე მნათობი“ G, —„შებურონ ს ა ს ა ნ თ ლ ე იგი, რომელი ნათობნ“ pb., რიცხ. 4,8; „გარდააქცია ბ ა ზ მ ა კ ი იგი და შემუსრა ს ა ბ ა ზ მ ა კ ჱ“ მ. ცხ. 359r. More…
(საბნისა): =„დედაკაცსა მას აქუნდა ორი ს ა ბ ა ნ ი ტილოჲსაჲ“ Sin —11,159v; „დაებურა პირი მისი ს ა ბ ნ ი თ ა მით“ Sin. —11,161r; „ბრძანა ს ა ბ ა ნ თ ა ჲ ც ა მათ დაფენაჲ“ Sin. —11,160r; ; More…
«კონქი», «ემბაზი», აბაზანა, საბანაო, სანათლავი: =„შთა-მცა-მაგდო ს ა ბ ა ნ ე ლ ს ა მას“ ი. 5,7; „დაიბანე ს ა ბ ა ნ ე ლ ს ა მას სილოამისასა“ DE,— „მოიბანე ე მ ბ ა ზ ს ა მას სილოამს“ C, ი. More…
ძალა, ძლიერება: =„ფუცვიდენ სახელსა უფლისა ს ა ბ ა ო თ ი ს ს ა“ I, ეს. 19,18. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„მუნ ჯდა მათეოზ ს ა ბ ა ჟ ე ს ა მას თანა“ („მეზუერე იგი მებაჟე არს“) Ath. —11,213v. See also: ბაჟ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ცალპირი ხმალი; დაშნა, სატევარი: =„შეუბამნ, კაცად-კაცადსა ჴრმალი... და ს ა ბ ა რ კ ა ლ ი ბარკალსა თჳსსა“ O, ნეემ. 4,18; „აღმოჰჴადა ს ა ბ ა რ კ ა ლ ი მისი მისგან“ О, ივდ. 13,6. See also: More…
დასაცინი, დასაგმობი: =„ჰყოფს ს ა ბ ა ს რ ა ვ და საკიცხელ კაცთა“ (წყარო მითითებული არ არის რედ.) See also: ბასრება, ბასრობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დასაცინელი: =„იყო შენ ს ა ბ ა ს რ ო ბ ე ლ ა დ და იგავად“ pb., II შჯ. 28,37. See also: ბასრება, ბასრობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«სავატი»: =„თჳსა მის მეათერთმეტისასა, ესე იგი არს თუე ს ა ბ ა ტ ი“ О,— „მეათერთმეტესა თთჳსასა, ესე არს „თთუჱ ს ა ვ ა ტი“ pb., ზაქ. 1,7. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
«ბადე»: =„ს ა ბ ა ქ თ ა მროწლის-სახენი ზედა ქოთარსა მას“ О, —„თავსა ზედა ბ ა დ ე და გრეხილი გარემოს ყოველნი სპილენძისანი“ pb., IV მფ. 25,17. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
sabek: =„დამოეკიდა რქითა (ვერძი ერთი) ნერგსა ს ა ბ ე კ ს ა“ О, დაბ. 22 ,13. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page