(ზედა-მოჴდომა, წიაღ–მოჴდომა.) თავს დასხმა: =„მ ო უ ჴ დ ა მას ზ ე დ ა ფაკეა“ О, IV მფ. 15,25. See also: ჴდომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«მოზაკვა»: =„რაღა კეთილი მ ო ი ჴ ე ლ ო ვ ნ ო გზათა შინა შენთა ძიებად შეყუარებისა“ pb.,— „აწ რაჲ კეთილ მ ო ი ზ ა კ ო გზათა შენთა,; თხოვად სიყუარულისა“ O, იერემ. 2,33. See also: ჴელ-ი, More…
დაძახება: =„მ ო უ ჴ მ ი ს მამამან და ნახნის“ ი.-ე. 35,5; „მ ო უ ჴ მ ი ს მოწაფესა და იდუმალ უბრძანის“ ი.-ე. 37,21. See also: ჴმობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მოხსნა, შეშვება; «გამოჴსნა», გამოსყიდვა: =„კავნი იგი მ ო ჰ ჴ ს ნ ნ ე ს“ საქ. მოც. 27,40; „ნუ მ ო ჰ ჴ ს ნ ი ჴელთა შენთა ყრმათაგან შენთა“ G, ისუ ნ. 10,6;; „მედად განიფრდენით და არა ვეცხლითა More…
დახსნილი: =„რაჟამს იხილნე მ ო ჴ ს ნ ი ლ ა დ სიყუარულისაგან შენისა (ძმანი შენნი)“ მ. სწ. 42,13. See also: ჴსნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page