ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ხ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

selected terms: 22

1 2 Next >>

page 1 of 2

მოხადა: «მოწოდება», «წოდება», ხმობა: =„მ ო ხ ა დ ე თ ქორწილსა“ C,— „მ ო უ წ ო დ ე თ ქორწილსა“ DE, მთ. 22,9; „მ ო ხ ა დ ე ქმარსა შენსა“ C,—„მ ო უ წ ო დ ე; ქმარსა შენსა“ DE, ი. 4,16; „წყევად მტერისა More…
მოხაზულება: «ზომი», გამოსახულება: =„წარავლინა მსგავსება სამსხუერპლოჲსა და მ ო ხ ა ზ უ ლ ე ბ ა მისი და ყოველი ქმნულება მისი“ pb.,—„მიუძღუანა ზ ო მ ი და; მოასწავა მსგავსებაჲ ქმნულებისა მისისაჲ“ O, IV More…
მოხარკე: «მოჰარკე», ხარკის გამღები; მოცადინე: =„იქმნნეს იგინი მ ო ხ ა რ კ ე“ G,—„ექმნეს მათ იგი მ ო ჰ ა რ კ ე“ M, ისუ ნ. 19,49; „მთავარი სოფლისაჲ იქმნა მ ო ხ ა რ კ ჱ“; O, გოდ. იერ. 1,1; „ფრიად მ ო More…
მოხარკეობა: ხარკი, გადასახადი: =„ვინ განგიტევა შენ მ ო ხ ა რ კ ე ო ბ ი ს ა გ ა ნ ქალაქისა?“ ლონგ. 189,10. See also: მოხარკე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოხარულ-ი: მხიარული, მოლხინე: =„გიხაროდენ მ ო ხ ა რ უ ლ თ ა თანა და ტიროდით მტირალთა თანა“ ჰრომ. 12,15; „სულთ-ითქუმიდენ ყოველნი მ ო ხ ა რ უ ლ ნ ი; გულითა“ I, ეს. 24,7; „იხილა ოდესმე მამაჲ ანტონი მ ო More…
მოხატულ-ი: «სასწავული», სტიგმა: =„უადვილეს არს ცისა და ქუეყანისა წარსლვაჲ, ვიდრეღა შჯულისაგანი ერთი მ ო ხ ა ტ უ ლ ი დავრდომად“ DE,—„უადვილეს; არს ცისა და ქუეყანისა წარსლვაჲ, ვიდრე არა შჯულისაგან ერთი More…
მოხება: «შემოხება», «შემოყოფა», «მოწევნა», მიახლება, შეერთება: =„ნუ მ ო მ ე ხ ე ბ ი“ C,—„ნუ შ ე მ ო მ ე ხ ე ბ ი“ DE, ი. 30,17; „არა მ ო მ ე ხ ო მე დრკუჲ. გულითა“ Շ,—„არა შ ე მ ო მ ე ყ ო; მე დრკუჲ More…
მოხედვა: «გულისხმის–ყოფა», «დამარხვა», შეხედვა, «მოხილვა», «მიხილვა», ნახვა: =„მ ო ჰ ხ ე დ ე ლოცვასა მონისა შენისასა“ О, III მფ.8,28; „მ ო ხ ე დ ე თ გულითა თქუენითა ყოველთა ამათ სიტყუათა მიმართ“; More…
მოხევა: «გამოხევა», გახევა; «მოკუეთა»: =„მ ო ხ ი ო ს (გ ა მ ო ჰ ხ ი ო ს G) იგი სამოსლისაგან“ pb., ლევიტ. 13,55; „მ ო ხ ი ი ს (კეფი) მეფემან სახეველითა მწიგნობრისაჲთა; და შთააგდის ცეცხლსა, რომელი More…
მოხეთქა: მოხევა, მოგლეჯა: =„მ ო ხ ე თ ქ ა კიდე ერთი სამოსლისა მისისაჲ.“ O, I მფ. 15,27; „კუბასტიცა თავსა მისსა მ ო ხ ე თ ქ ა“ შუშ. VI, 19. See also: ხეთქა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მოხილვა: «განზომა», «მიხილვა», «მიხედვა», «განმსტ(უ)რობა», «მოსტუანვა», «მოხედვა», ნახვა, მონახვა, დათვალიერება; გაჩხრეკა: =„ამცნო იისუმან კაცთა წარმავალთა მ ო ხ ი ლ ვ ა დ ქუეყანისა (გ ა ნ ზ ო მ ა More…
მოხუდომა: შეხვდომა, ხელთ ჩავარდნა: =„ვისცა მ ო ჰ ხ უ დ ე ს ქრისტეანეთაგანი, მოკლან“ ბალ. 17,35. See also: ხუდომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოხუევა: მოხვევა, მოკვრა: =„ბადის-პირნი ცოდვისანი მ ო მ ე ხ ჳ ნ ე ს მე“ Շ,—„საბელნი ცოდვილთანი მ ო მ ე ხ ჳ ნ ე ს მე“ G, ფს. 118,61; „თეკლა; მ ო ე ხ უ ე ვ ი ს მას, ვითარცა საქუსალი ქსელსა“ თეკლა More…
მოხუეტა: «მოწმედა», «განფხეკა»: =„მ ო ხ უ ე ტ ე ნ იგი... და გამოირცხენ წყლითა“ O,—„მ ო წ მ ი დ ო ნ იგი და წყლითა განრცხან“ G, ლევიტ. 6,28. „შემდგომად; მოხუეტისა მის სახლისა“ M,—„შემდგომად გ ა ნ ფ ხ More…
მოხუეულ-ი: შემორტყმული, შემოხვეული: ="ერი ძლიერი მ ო ხ უ ე უ ლ იყო გარემო ქალაქსა მას“ O, IV მფ. 6,15; ვენაჴი იგი მ ო ხ უ ე უ ლ იყო მას“ O, ეზეკ. 17.,7. See also: ხუევა =აბულაძე ილია; More…
მოხუეწა: მოთლა, გაფხეკა: =„ბურთჳს სახე არს იგი (ქუეყანაჲ)... ყოვლით კერძოვე მრგუალი, ვითარცა მ ო ხ უ ე წ ი ლ ი რაჲმე“ ბ. კეს.–ექუს. დღ. 123,21. See also: ხუეწა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
მოხუეჭა: «ვნება»; «დაკლება», «მიხუეჭა», წართმევა: =„მონახუეჭი, რომელი მ ო ი ხ უ ე ჭ ა“ G,—„ვნებისა მისთჳს, რომელ ა ვ ნ ო“ M, ლევიტ. 6,4; „ნუ მ ო ჰ ხ უ ე ჭ სასყიდელსა; მორეწესა უპოვარსა“ M,—„არა დ ა More…
მოხუმა: «აღხუმა», «აღტევება», «მიხუმა», «წაღება», წართმევა, გამოღება, მოტანა: ="მ ო ი ხ უ ნ ე ს სულელთა მათ სანთელნი მათნი“ DE,—„სულელთა მათ რა ა ღ ი ხ უ ნ ე ს სანთელნი მათნი“ C, მთ. 25,3;; More…
მოხუცებულ-ი: დაბერებული; «ხუცესი», «უხუცესი»: =„ელი მ ო ხ უ ც ე ბ უ ლ იყო“ O, I მფ 2,22; მ ო ხ უ ც ე ბ უ ლ იყო ხილვითა და ბრყჳლ თუალითა სიბერისაგან თჳსისა“ O, III მფ.; 14,4; „აღესრულა იობ მ ო ხ უ ც ე ბ More…
მოხუცებულ-ი დედა: დედაბერი: =და-ვეღა-სხდენ მ ო ხ უ ც ე ბ უ ლ ნ ი მამანი და დ ე დ ა ნ ი უბანთა ზედა“ O, ზაქ. 8,4. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

1 2 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS