( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 12 page 1 of 1
მოჭალაკე
კუნძულის მცხოვრები: =„გჳთხრობენ... მ ო ჭა ლ ა კ ე ნ ი იგი სხუათათჳს“ ბ. კეს.–ექუს. დღ. 98,12. See also: ჭალაკ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოჭდობა:
=„ჴელნი მისნი მ ო ე ჭ დ ვ ნ ე ს მუჴლთა თჳსთა“ Sin.––11,84v. See also: ჭდობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭე
საფეხური: =„იყო მ ო ჭ ე დ მსგავსად კიბისა“ ფლპ. მოც. 8,33. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭედილ-ი:
=„ზარხუდ მ ო ჭ ე დ ი ლ ი“ წყრსთ. ოთხ. See also: ჭედა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭედინება:
=„ესე ოთხთავი... მ ო ვ ა ჭ ე დ ი ე... თუალითა და მარგალიტითა“ წყრსთ. ოთხ. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭიმულ-ი
შებოჭილი, შეკრული: =„შეკრულ არიან და მ ო ჭ ი მ უ ლ და არა უწყიედ, რასა იქმედ“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,22. See also: ჭიმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოჭირება:
=„იძრვის ნიყბერი მოფოლხუებითა და მ ო ჭ ი რ ე ბ ი თ ა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 159,9. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭირვება
გარჯა: =„მ ო ი ჭ ი რ ვ ა ბერმან დიდად ძმისა მისთჳს“ მ. ცხ. 151v. See also: ჭირვება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭირნე
უძლური,სნეული, ავადმყოფი: =„იყო მეფჱ თევდოსი მ ო ჭ ი რ ნ ე სალმობისა მისგან და იდვა იგი საწოლსა თჳსსა ზედა“ საკ. წიგ. II 132,22; „დავეცი საწოლსა...; და ვიყავ მე მ ო ჭ ი რ ნ ე სარეცელსა More…
მოჭმა
«შეჭმა», ჭამა: =„მ ო ჭ ა მ ა თივაჲ ქუეყანისა მათისაჲ“ Շ,–„შ ე ჭ ა მ ა ყოველი თივაჲ ქუეყანასა შინა მათსა“ G, ფს. 104,35. „მოასრულოს მოჭმად თივაჲ ქუეყანისაჲ“ О, ამოს 7,2. See also: ჭამა More…
მოჭრა
წაჭრა, წყვეტა: =„ნასხლევსა მ ო შ ჭ რ ი ა ნ“ O, ეს; 18,5; „მ ო ჰ ჭ რ ი დ ე ს თავსა ჴუვილისასა“ ლ. 6,1; „ასონი მ ო ე ჭ რ ე ბ ი ე დ მახჳლითა“ მ. სწ. 68,23. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
მოჭრილ-ი
«მოკუეთილი»: =„მწუერვალებსა ჴელთა მათთასა და მწუერვალებსა ფერჴთა მათთასა მ ო ჭ რ ი ლ ნ ი იყვნეს“ G,––„ჴელნი მათნი და ფერჴნი მათნი; მ ო კ უ ე თ ი ლ იყვნეს“ M, მსჯ.1,7. See also: ჭრა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9