( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 13 page 1 of 1
მოშავე
მობნელო: =„მ ო შ ა ვ ე იქმნა ნიში იგი“ O, ლევიტ. 13,6. See also: შავ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოშენება
აშენება, დასახლება: =„მ ო ე შ ე ნ ა ქუეყანა ქართლისა“ ქ. ცხ. 239;4. See also: შენება, შჱნება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მოშთობა
(მომაშთობელი, მომშთუარი.) დახრჩობა: =„მ ო ა შ თ ვ ე ს იგი“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ. და იონ. 107,25;•„მ ო ი შ თ ვ ი ს იგი მას (მდინარესა) შინა“ მ. სწ. 46,31. See also: შთობა, შდომა =აბულაძე More…
მოშიშ-ი
მშიშარა, მხდალი; «გულმედგარი»: =„აღიღეს სტეფანე კაცთა, მ ო შ ი შ თ ა ღმრთისათა“ საქ. მოც. 8,2; „იყო ჭაბუკ და მ ო შ ი შ გულითა“ M, II ნშტ. 13,7; „ვინმე არს; მ ო შ ი შ ი გულითა, უკუნ იქეცინ“ More…
მოშიშება
შიში, მშიშრობა: =„იაკობ მ ო შ ი შ ე ბ ი თ და სიმდაბლით წარდგა“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ და იაკ. 32,5; „არა მომცა ჩუენ ღმერთმან სული; მ ო შ ი შ ე ბ ი ს ა“ II ტიმ. 1,7; „იგინი მ ო შ ი შ ე ბ ი თ More…
მოშო(ვ)რება
განშორება, მოცილება: =„მ ო ე შ ო რ ე ბ ი ა ნ ვნებანი სულისაგან მისისა“ მ. ცხ. 110v; „მ ო ე შ ო რ ნ ე ს შფოთთა ეგჳპტისათა“ მ. ცხ. 76v. See also: შოვრება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
მოშრომება, მოშ(უ)რომა
გარჯა, შეწუხება; «შეურვება»: =„რაჲსა მ ო ა შ რ ო მ ე ბ მოძღუარსა?“ მრ. 5,35; „რაჟამს მ ო ა შ რ ო იგი სიტყჳთა მისითა“ M,—„ვითარცა შ ე ა უ რ ვ ა; მას სიტყუებითა თჳსითა“ G, მსჯ. 16,16; „მან მ More…
მოშუე
მოშვებული, დუნე, «მოდრეკილი»: =„რომელთა ჴორცი ლბილ არს და მ ო შ უ ე“ ბ. კეს.-ექუს.დღ. 97,23; „ყოველი მჴარი მ ო შ უ ე“ pb.,–„ყოველი მჴარი მ ო დ რ ე კ ი ლ“ O, ეზეკ. 29,18. See also: More…
მოშუება
მიშვება: =„მ ო უ შ უ ა ს შენ ზედა ბრძოლაჲ.“ მ. ცხ. 191r; „არა მ ო უ შ უ ე ბ ს ჩუენ ზედა ბრძოლათა“ მ. ცხ. 13r. See also: მოშუე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოშუნება
მოწონება: =„რომელიმე ერთი უეჭუელად მ ო ა შ უ ნ დ ე ს“ მ. ცხ. 398r; „რომელი მ ო გ ა შ უ ნ დ ა ორთა ამათგან“ მ. ცხ. 71r. See also: შუნ[ება] =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მოშურნე
შურიანი, «ძჳრი», ავთვალი, «მოძნე»: =„ღმერთი მ ო შ უ რ ნ ე და შურის-მგებელი“ G, ნაუმ 1,2; მ ო შ უ რ ნ ე ვიყავ ღმრთისათჳს“ საქ. მოც. 22,3; „უმეტჱს;; მ ო შ უ რ ნ ე ვიყავ მამულთა ჩემთათჳს More…
მოშურნება
შურიანობა; შური: =„ყური მ ო შ უ რ ნ ე ბ ი ს ა ჲ ისმენს ყოველსა“ O, სიბრძ. სოლ. 1,10; „აღადყდეს გულის-წყრომითა მ ო შ უ რ ნ ე ბ ი ს ა ჲ თ ა; და მოკლას იოსებ“ საკ. წიგნ. II 67.13. See More…
მოშურომა
See also: მოშრომება, მოშ(უ)რომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9