( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 19 page 1 of 1
მოყვანება
«წარმობმა», «შერთვა», «მობმა», «მოგურა», «მორთუმა», «მიხუმა», მოყვანა, მოტანა, «მიყვანება»: =„მ ო ი ყ ვ ა ნ ო ს ზუარაკი“ G,—„წ ა რ მ ო ი ბ ა ს (ჴბოჲ)“ O, ლევიტ. 4,4; „მ ო ი ყ ვ ა ნ ე ს იგი More…
მოყვანება ცოლისა
«სუმა ცოლისა», შერთვა ცოლისა: =„უკუეთუ ვინმე მ ო ი ყ ვ ა ნ ო ს ც ო ლ ი“ G,— „უკუეთუ ი ს უ ა ს ვინმე ც ო ლ ი“ M, II შჯ. 22,13. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მოყვანებულ–ი
(სასყიდლით მოყვანება.) მოყვანილი: =„ყოველი მღდელთ-მთავარი, კაცთაგან მ ო ყ ვ ა ნ ე ბ უ ლ ი“ ჰებრ. 5,1. See also: ყვანება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოყიდვა
See also: მოსყიდა, მოყიდვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოყივნება
დარღვევა: =„მ ო ა ყ ი ვ ნ ე თ ადგილი ესე“ მ. ცხ.165v. See also: ყივნება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოყმობა
დამშევა, შიმშილით სიკვდილი: =„უწყოდეს, რამეთუ მ ო ვ ყ მ ე ბ ი თ“ O, IV მფ. 7,12; „მ ო გ ა ყ მ ო შენ, უკუეთუ არა აღმიარო“ გამოჩ. ჯუარ. 241,15; „მ ო მ ა ყ მ ე მე შიმშილითა“ მ. ცხ. 199v. More…
მოყოფა
გაშვერა, განზიდვა, მოტანა, «მოდრეკა»: =„მ ო ყ ა ვ ჩემდა ჴელი შენი“ ფს. 137,7; „მ ო ყ ო ჴელი სარკუმლით გამო“ ქება, 5,4; „მ ო ყ ვ ე ნ თითნი შენნი და შემახენ აქა“; ი. 20,27; „არა მ ო ყ უ ე ს More…
მოყოფა ყურისა
«ყურად ღება», ყურის მიპყრობა: =„მ ო ყ ა ვ ყ უ რ ი შენი ქველის–მოქმედი“ რიფს.18,5; „ყ უ რ ი მ ო ყ ა ვ თ“ O,––„ყ უ რ ა დ ი ღ ე თ“ pb., იერემ. 8,6. See also: ჴელისა მოყოფა =აბულაძე More…
მოყოფილ–ი
«გარდასრული»: =„მ ო ყ ო ფ ი ლ ხარ დღეთა“ M,— „გ ა რ დ ა ს რ უ ლ ხარ დღეთა“ G, ისუ ნ. 13,1. See also: ყოფა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოყრა
«დატევება», მოშვება, გაშორება: =„მ ო ყ ა რ ნ ა თქუენ ზედა წარმართნი, დაშთომილნი ესე“ G, „დ ა გ ი ტ ე ვ ე ნ თქუენ ნათესავნი ესე დაშთომილნი“ M, ისუ ნ.; 23,4; „მ ო ჰ ყ ა რ ე გონებაჲ შენი More…
მოყუარე
«მოყუასი», «მიყუარი», «საყუარელი», «მეგობარი»: =„აღუთქუთ მე და მ ო ყ უ ა რ ე თ ა ჩემთა“ O,—„აღუთქუთ მ ო ყ უ ა ს თ ა ჩემთა“ I, I ეზრა 8,14; „რაჲთა იჴსნე მ ო ყ უ ა რ ე ნ ი; (ს ა ყ უ ა რ ე ლ More…
მოყუარება
See also: ყუარება, ყუარობა:, გემოთ-მოყუარება, დიდების-მოყუარება, ვეცხლის-მოყუარება, კაცთ-მოყუარება, მთავრობის-მოყუარება, სიბრძნის-მოყუარება, სტუმართ/სტუმრის-მოყუარე, უცხოთ-მოყუარება, More…
მოყუას-ი
«მოყუარე», «თანა-სძალი», ამხანაგი, მახლობელი, თანატოლი: =„აღუთქუთ მ ო ყ უ ა ს თ ა ჩემთა“ G,—„აღუთქუთ მე და მ ო ყ უ ა რ ე თ ა ჩემთა“ O, I ეზრა 8,14; „მიიქცა მ ო ყ უ ა ს ი შენი ერისა; More…
მოყუასება
See also: მოყუსობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოყუენა, მოყვენა
მოჭრა, მოკვეთა: ="მ ო უ ყ უ ნ ე ფრჩხილნი მისნი“ M,––„მ ო უ ყ ვ ნ ე ფრცხილნი“ G,—„მ ო ჰ ყ ჳ ნ ო ფრჩხილნი“ pb., შჯ. 21,12; „არცა მ ო ე ყ ვ ნ ე ს ფრცხილნი მისნი“ II მფ. 19,24. See More…
მოყურობა, მოყურება
«მეგობარ ქმნა»: =„ი მ ო ყ უ რ ნ ე ს ჰეროდე და პილატე… რამეთუ წინა მტერ იყვნეს ურთიერთას“ C,—„ი ქ მ ნ ნ ე ს მ ე გ ო ბ ა რ პილატე და ჰეროდე...; რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი“ DE, ლ. More…
მოყურძნა
დაკრეფა ყურძნისა: ="მ ო ჰ ყ უ რ ძ ნ ი ა ნ მას ყოველნი თანა-წარმავალნი გზისანი“ ფს. 79,13; „მ ო ჰ ყ უ რ ძ ნ ნ ე შენ ვენაჴნი“ Ath.—11,202v See also: ყურძენ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი More…
მოყუსობა
მეგობრობა: =„რომლისა თანა არს სიყუარული, არა ე მ ო ყ უ ს ე ბ ი ნ მზაკუვარსა“ მ. სწ. 235,23. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მოყუსობა, მოყუასება
ამხანაგობა: =„განვეშორნეთ მ ო ყ უ ს ო ბ ა ს ა. ძჳრის-მოქმედთასა“ მ. სწ. 150,26; „რაჲ მ ო ყ უ ა ს ე ბ ა (მოყუსობაჲ pb.) არს სიმართლისა და უშჯულოებისა?“ Q,, II კორ. 6,14. See also: More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9