( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 15 page 1 of 1
მოტანჯვა
გვემა, ცემა: ="მ ო ს ტ ა ნ ჯ ო სული შენი აქა და არა მიხჳდე სატანჯველად საუკუნოდ“ მ. სწ. 131,28. See also: ტანჯვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოტაცება
«ტაცება», «დატაცება»: =„მისცა მონატაცები იგი, რომელ მ ო ს ტ ა ც ა“ O,—„უკუნ სცეს ნატაცები, რომელი ი ტ ა ც ა“ G, ლევიტ. 6,4; „მ ო ი ტ ა ც ე ბ დ ე ს; ყოველთა“ M—„დ ა ი ტ ა ც ე ბ დე ს More…
მოტევება
«ლხინება», შენდობა, მინიჭება, პატიება, «მიტევება»: =„რომელმან მ ო გ ი ტ ე ვ ნ ა (გ ი ლ ხ ი ნ ა G) შენ ცოდვანი შენნი“ Շ, ფს. 102,3; „მ ო უ ტ ე ვ ნ ე ცოდვანი მათნი“; O, III მფ. 8,36; „მ ო მ More…
მოტეხა
მომსხვრევა: =მ ო ს ტ ე ხ ნ ე ს იგი ფრთეთა მათგან“ O, ლევიტ. 1,17; „მ ო ს ტ ე ხ ა... რტოჲ ერთი და შთაყო მუნთქუეს ოდენ“ O, IV მფ. 6,6. See also: ტეხა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მოტირალ-ი
მტირალა: =„ყრმა იგი მ ო ტ ი რ ა ლ ი“ მ. ცხ. 426v. See also: ტირილ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოტიხრულ-ი
კედელი, ტიხარი: =„იხილა… ზღუდენი იგი და მ ო ტ ი ხ რ უ ლ ე ბ ი იგი“ წწტყ. 105; „ქმნა… ორ-ორი მ ო ტ ი ხ რ უ ლ ი“ O, III მფ. 7,41. See also: ტიხრვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მოტკბობა
დატკბობა: =„ნესტუმან და ლინმან მ ო ა ტ კ ბ ი.ა ნ ჴმაჲ“ O, ზირ. 40,21. See also: ტკბობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
მოტრფიალ-ი
მნდომი, მოწადინე: =„მივსცემ ჩემთა მათ მ ო ტ რ ფ ი ა ლ თ ა საქმეთა საწუთროჲსათა“ მ. ცხ. 402r. See also: ტრფიალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოტყდომა
მომსხვრევა, შემუსვრა: =„მ ო ს ტ ყ დ ა რქაჲ მოვაბსა“ O, იერემ. 48,25. See also: ტყდომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოტყინარე
აღგზნებული, ანთებული, ავარვარებული: =„ცეცხლი მ ო ტ ყ ი ნ ა რ ჱ დაშრიტის წყალმან“ O, ზირ.3,33; „დაიდგას საყდარი ცეცხლისაჲ… ეტლის თუალთა ზედა; მ ო ტ ყ ი ნ ა რ ე თ ა“ მ. სწ. More…
მოტყინარება:
=„ალი მ ო ტ ყ ი ნ ა რ ე ბ ი თ ა თჳსითა დასწუავს“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 48,24. See also: მოტყინარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მოტყუება
(მომატყუებელი.) შეძენა, მოგება; მიცემა: =„წარწყმედაჲ თავსა თჳსსა მ ო ა ტ ყ ჳ ს“ O, იგ. სოლ. 6,32; „ქებაჲ მათი მ ო გ უ ა ტ ყ უ ე ბ ს ჩუენ სატანჯველთა“; მ. ცხ. 22v; „მ ო ა ტ ყ უ ა… გჳრგჳნი“ More…
მოტყუენვა:
=„მ ო ტ ყ უ ე ნ ნ ე ს ყოველნი საზღვარნი ხაზარეთისანი“ ქ. ცხ. 15,5. See also: ტყუენვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოტყუმა
ქმნა, ყოფა: =„არა ვისდა მ ო მ ი ტ ყ უ ა მ ს ბოროტი“ მ. ცხ. 205v. See also: ტყუმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოტჳრთე
See also: ზურგით მოტჳრთე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9