«კირთი», «ბარაკიელი», «ყრმა», «მრწემი», «ჭაბუკი»; «მსახური», «მენიჯოგე», «მენიჯგორე», «მენიჯოგრე»: =„არა გმსახურებდეს შენ მსახურებასა მ ო ნ ი ს ა ს ა“ G,—„არა გმონებდეს შენ მონებასა კ ი რ თ More…
«მისთანაჲ მონაჲ», თანამსახური: =„იწყოს გუემად მ ო ნ ა-მ ო ყ უ ა ს თ ა მათ თჳსთა“ C,––„იწყოს გუემად მ ი ს თ ა ნ ა თ ა მათ მ ო ნ ა თ ა“ DE, მთ. 24,49. See also: მოყუას-ი =აბულაძე ილია; More…
(მომნადირებელი.) დაჭერა, შეპყრობა: =„რაჲთა მ ო ი ნ ა დ ი რ ო ნ იგი სიტყჳთა“ მრ. 12,13; „მ ო ნ ა დ ი რ ე ს სული მართლისაჲ.“ ფს. 93,21; „ნადირობით; მ ო მ ნ ა დ ი რ ე ს მე, ვითარცა სირი, More…
ბერად შედგომა, შემონაზვნება: =„მოვიდა სკიტეს მ ო ნ ა ზ ო ნ ე ბ ა დ“ მ. ცხ. 140r; „ძმასა ამას არა ჰნებავს მ ო ნ ა ზ ო ნ ე ბ ი ს“ მ. ცხ. 82r. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
=„არცა აქუს ჴელმწიფებაჲ მ ო ნ ა თ ლ ვ ა დ მონისა“ H–622,36v. See also: ნათელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოკვეთილი: =„ნელიად ჩამოიცვალებდა ხარისხად თჳსად მო ნ ა კ უ ე თ ს ა ზედა“ ქ. ცხ. 114,3. See also: მოკუეთა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მონანიე: =„ესე საქმენი შუენიან მ ო ნ ა ნ უ ლ ს ა, რაჲთა განმარტოვდეს“ მ. ცხ. 99v. See also: ნანება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
სავანე: =„იყო ვინმე დიაკონი დიდად სახელოვანი ეგჳპტეს ზოგადცხორებულთა მ ო ნ ა ს ტ ე რ ს ა შინა“ მ. ცხ. 145v; „არა იცვალებინ; ადგილითი–ადგილად და არცა მონასტრითი-მონასტრად“ მ. სწ. 242,17. More…
ნატაცები: =„მისცა მ ო ნ ა ტ ა ც ე ბ ი იგი, რომელ მოსტაცა“ M, ლევიტ. 6,4. See also: მოტაცება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მოფხეკილი: =„განსთხიონ მ ო ნ ა ფ ხ ე კ ი იგი მტუერი გარეგან ქალაქისა“ G, ლევიტ. 14,41. See also: მოფხეკა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«დაკრება»: =„მ ო ი ნ ა ყ ო ფ ე ს სოფელი ფინიკელთაჲ“ G,—„დ ა ი კ რ ი ბ ე ს ნაყოფი იგი ფინიკელთა“ M, ისუ ნ. 5,12. See also: ნაყოფება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
(თანამონაწილე.) =„იყო მოსე მ ო ნ ა წ ი ლ ე დ“ M, ლევიტ. 8, 29. See also: ნაწილ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page