მხედარი, მეომარი, მებრძოლი: =„მორკინალმან და მ ო ლ ა შ ქ რ ე მ ა ნ… ისწაონ ჴელოვნებაჲ ძლევისა“ მ. ცხ. 277v. See also: ლაშქარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
«განჴუება», გამოლევა: =„მ ო ე ლ ი ა მას ყოველი ნაყოფი მისი“ C,—„ყოველი ნაყოფი მისი გ ა ნ ჴ უ ე ბ უ ლ იყო“ DE, მრ. 5,26. See also: ლევა, ლევნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
«მოსრვა»: =„მ ო ი ლ ე რ წ მ ნ ე ს მათგან ძეთა ისრაჱლისათა გზათა ზედა ხუთგზის ათასნი კაცნი“ G,— „მ ო–ღავე-ს რ ე ს; მერმე გზათა ზედა ხუთ ათასი კაცი“ M, მსჯ. 20,45. See also: ლერწამ-ი More…
შელესვა, შეცხება; შემოსა: =„შინაგან და გარეშე მ ო ჰ ლ ე ს ო“ O, გამოსლ. 25,11; „მ ო ლე ს ა იგი ოქროჲთა წმიდითა“ M, II ნშტ. 3,8. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
შემოსილი, პირმოკეთებული: =„შენ გიდგან ტაძარნი, მარმარილოჲთა მ ო ლ ე ს უ ლ ნ ი“ მ. სწ. 85,26. See also: ლესვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
გატეხა, დამსხვრევა: =„ვინ მ ო ლ ე წ ა ჭურჭელი ესე“ 355r. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მომტვრეული: =„უკუეთუ ქარისაგან ჰპოო მ ო ლ ე წ ი ლ ი იგი (შეშა)“ მ. ცხ 172v. See also: ლეწვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
ლოდინი: =„ჯერ-არს მ ო ლ ო დ ი ნ ე ბ ა ჲ ჟამსა“ მ. ცხ. 46v. See also: ლოდინება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ერთგვარი მხალია, malva: =„იხილა ადგილსა მას მ ო ლ ო ქ ი“ მ. ცხ. 325v. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოლოკვა: =„მ ო ჰ ლ ო შ ნ ი დ ა ოფლსა მისსა“ H—341,400. See also: ლოშნა,ლოშა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„მ ო ი ლ ო ც ნ ე ს წმიდანი ადგილნი“ მ. ცხ. 187r. See also: ლოცვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მხიარული: =„მ ო ლ ხ ი ნ ე თუ არს, გალობდინ“ იაკ. 5,13. See also: ლხინ-ი, უმოლხინეს-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოდუნებული, მოშვებული, დარღვეული: =„რაჲთამცა არა ვიხილე იგი ყოვლადვე მ ო ლ ხ ო ბ ი ლ ი“ თომა მოც. 18,43. See also: მოლხობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…