( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 37 page 1 of 2
მოკაზმვა
გაშენება, მორთვა, «კაზმვა»: =„მ ო ჰ კ ა ზ მ ო ნ ადგილი იგი“ მ. ცხ. 170r; „უბრძანა მამამან ძმათა, რაჲთა მოჰკაზმონ ადგილი იგი… და ვითარცა; ჰ კ ა ზ მ ვ ი დ ე ს, პოვეს ოქროჲ იგი“ მ. ცხ. 170r. More…
მოკარვე
«დამკჳდრებული კარავსა»: =„აღვიდა გედეონი გზასა მ ო კ ა რ ვ ე თ ა ს ა კარავთა შორის“ G,—„აღვიდა გედეონ გზასა მას დ ა მ კ ჳ დ რ ე ბ უ ლ თ ა; კ ა რ ვ ე ბ ი ს ა თ ა“ pb., მსჯ. 8,11. See More…
მოკარვობა
«დამკჳდრება»: =„სადა მ ო კ ა რ ვ ო ბ ს მუნ კარავი უფლისაჲ.“ G,—„სადა დ ა მ კ ჳ დ რ ე ბ უ ლ არს კარავი უფლისაჲ.“ M, ისუ ნ. 22,19. See also: კარავ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მოკაფა
«მოკუეთა», მოჭრა, დაცემა, აღმოფხვრა: =„მ ო ჰ კ ა ფ დ ა ყოველი კაცად-კაცადი რტოთა“ pb.,— „მ ო ჰ კ უ ე თ ე ს და კაცმანცა რტოჲ“ G, მსჯ. 9,49; „სერტყები იგი მისი; მ ო კ ა ფ ე“ O, მსჯ. 6,25; „მ More…
მოკიდება
«დამოკიდება»; აღება: =„მ ო ჰ კ ი დ ნ ა იგინი ხუთთა ძელთა“ M,––დ ა მ ო ჰ კ ი დ ნ ა იგინი ხუთთა ზედა ძელთა“ G, ისუ ნ. 10,26; „მ ო ე კ ი დ ე წერაქუსავე შენსა“ მ. ცხ. 313r. =აბულაძე More…
მოკიდებულ-ი
ჩამოკიდებული: =„რომელნიმე მ ო კ ი დ ე ბ უ ლ არიედ ნამუსრევსა რასმე ნავისასა“ მ. სწ. 117,17. See also: კიდება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოკითხვა
მისალმება, მშჳდობის გამოკითხვა, «ამბორის-ყოფა»: ="მ ო ი კ ი თ ხ ა იგი“ C — „ა მ ბ ო რ ს–უ ყ ო მას“ DE, მრ. 14,45; „უკუეთუ მ ო ი კ ი თ ხ ვ ი დ ე თ მეგობართა თქუენთა“; მთ. 5,47; „მ ო ი More…
მოკიცხალ-ი, მოკიცხარ-ი
დამცინავი; მატყუარა: =„თაყუანის–იცემე მ ო კ ი ც ხ ა ლ თ ა გ ა ნ“ გრ. ანძ.-შობ. 300,27; „შეცთომილ ხართ კაცისა მისგან მ ო კ ი ც ხ ა რ ი ს ა“ ი. მოც. 85,37. See also: კიცხევა =აბულაძე More…
მოკიცხება
ვნება: =„რომელნიცა დაშთენ, შემძლებელ არიან მ ო კ ი ც ხ ე ბ ა დ ყოველსა ქუეყანასა“ O, ივდ. 10,18. See also: კიცხევა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოკიცხვა
«მღერა», საცინლად აგდება, შერცხვენა, დამდაბლება; მოტყუება: =„მ ო კ ი ც ხ ე ს იგი (ხარჭი) ღამე ყოველ“ M, — ე მ ღ ე რ დ ე ს მას ღამე ყოველ“ G მსჯ. 19,25; „რავდენ მ ო ვ კ ი ც ხ ნ ე; More…
მოკლე
არაგრძელი: =„სიტყუაჲ რაჲმე მ ო კ ლ ე… დაუტეოს მათ“ მ. ცხ. 24r; „თქუა მამამან იოანე მ ო კ ლ ე მ ა ნ“ მ. ცხ. 110v;; „ცხორებაჲ სოფლისაჲ ამის მ ო კ ლ ე არს“ მ. სწ. 97,6. „მ ო კ ლ ე დ ვთქუა“ მ. More…
მოკლე ჭკუისა
«ნაკლულევანი გონებითა»; ჭკუა-ნაკლები: =„ვითარცა მევენაჴე — კაცი მ ო კ ლ ე ჭ კ უ ი ს ა“ — „ვითარცა ვენაჴი – კაცი ნ ა კ ლ უ ლ ე ვ ა ნ ი გ ო ნ ე ბ ი თ ა O, იგ, სოლ. 24,30. See also: More…
მოკლება
«დაკლება», «დაწყუედა», «ჴუება», «გამოჴუება», «მოუძლურება», «სულმოკლე ქმნა», «დაცადება», დაცოტავება, მონატრულობა, დალევნა, დაცხრომა, შემცირება: =„წყალი იორდანისაჲ მ ო ა კ ლ დ ე ს (დ ა ს წ ყ More…
მოკლების-ყოფა
შემცირება, «მოკლებულ-ყოფა»: =„მ ო კ ლ ე ბ ა-ვ ყ ო ქალაქთა იუდაჲსთა“ O,–-„მ ო კ ლ ე ბ უ ლ-ვ ყ ო ქალაქთაგან იუდაჲსთა“ pb., ბარ. 2,23. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მოკლებულ ყოფა
«მოკლების-ყოფა»: =„მ ო კ ლ ე ბ უ ლ ვ ყ ო ქალაქთაგან იუდაჲსთა“ pb., — „მ ო კ ლ ე ბ ა–ვ ყ ო ქალაქთა იუდაჲსთა“ O, ბარ. 2,23. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოკლებულ-ი
დაკლებული «მოუძლურებული»: უსუსური; გამოლეული; «განფიწლული»; «ნაკლულევანი»: =„არასადა მ ო კ ლ ე ბ უ ლ არს ძლიერებაჲ შენი, ქრისტე“ ფლკტ. 147,36; „თუალთაგან მ ო კ ლ ე ბ უ ლ ი“ ფიზ. XI,11;; „მ More…
მოკლედასასრულ-ი
ხანმოკლე: =„მ ო კ ლ ე დ ა ს ა ს რ უ ლ ი ცხორებაჲ აქუს“ O, სიბრძ. სოლ. 15,9. See also: დასასრულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მოკლეკუდი-ი
«კუდმოკლე»: =„ზუარაკი ანუ ცხოვარი ყურ-დაკუეთილი ანუ მ ო კ ლ ე კ უ დ ი საკლველებ ჰყვნე“ G—„ჴბოჲ, ანუ თუ ცხოვარი ყურკუეთილი, ანუ თუ კ უ დ მ ო კ ლ ე საკლველად ჰყო“ O ლევიტ.22,23. See More…
მოკლვა
«მოწყუედა», «მოკუდინება», «დაცემა», «მოსრვა»: =„ყოველი, რომელი მ ო გ კ ლ ვ ი დ ე ს თქუენ“ C,—„ყოველმან, რომელმან მ ო გ წ ყ ჳ დ ნ ე ს თქუენ“ DE, ი. 16,2; „დედაკაცმან; მ ო კ ლ ა იგი“ More…
მოკლულ-ი
მოსპობილი; «მოწყლული»: =„მ ო კ ლ უ ლ არს მზაკუვარი იგი გუელი“ იპ. რომ.-კურთ. მოს. 196,20; „სახელი დედაკაცისაჲ მის მადიამელისა მ ო კ ლ უ ლ ი ს ა ჲ; (მ ო წ ყ ლ უ ლ ი ს ა ჲ G)“ M, რიცხ. More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9