(მომზავებელი.) შეწყობა, შეფერება, მოხდომა: =„რომელსა ადგილსა მ ო ე ზ ა ვ ე ბ ი ს სიტყუაჲ იგი დაწერილი, თუ ნუ ზრუნავთ“ მ. ცხ. 196v. See also: ზავება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
რაც იზრდება: =„მეორე ამათაგანი არს მ ო ზ ა რ დ ი“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 155,20. See also: ზრდა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
აღმოცენება: =„ძალი მ ო ზ ა რ დ ო ბ ი ს ა მისისაჲ და მზრდელობისაჲ“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 219,20. See also: მოზარდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
აღმოცენებითი: =„ვიტყჳ ძალსა მ ო ზ ა რ დ უ ლ ს ა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 155,I7. See also: მოზარდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
გაუბედავი, ზარმაცი; დაზარებული: =„რომელნი-იგი პირველ უდებ იყვენით და მ ო ზ ა რ ე“ ი. ოქრ.-მარხ. და იონ. 100,10; „მარხვასა მოლალე და ჴელთ–საქმარსა; მ ო ზ ა რ ე“ მ. სწ. 238,25. See also: More…
დიდებული სახის მქონე; მორთულ–მოკაზმული: =„ქალაქი მ ო ზ ა ხ უ ლ ი“ I,ეს. 23,2. See also: ზახვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მონაწილე: =„იყვნეს მ ო ზ ი ა რ ე ყოველსა შინა“ 366r. See also: ზიარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოჭიმვა, მოყვანა, მოწევა: =„შედევ ისარი მშჳლდსა შენსა და მ ო ზ ი დ ე“ მ. ცხ. 232r; „ყოველი მ ო ვ ი ზ ი დ ო ჩემდა“ ი. 12,32; „მ ო ი ზ ი დ ვ ე ნ; ცოდვასა მათსა ვითარცა საბლითა გრძელითა“ I, More…
«მიზომა»: =„მ ო ი ზ ო მ ო თ თქუენ მთის-პირითგან მთამდე“ M,—–„მ ი ი ზ ო მ ნ ე თ თქუენ იგინი მთის-პირი“ G, რიცხ. 34,7. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
«განკითხვა», ძიება, მოთხოვნა: =„ნუ შენგან მ ო ი ზ ღ ოს იგი“ O,—„ნუთუ შენგან გ ა ნ ი კ ი ო ხ ო ს იგი“ pb., იობ 34,33. See also: ზღვევა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…