ვისაც მართებს, «თანამდები»: =„კაცმან, რომელი მ ო ვ ა ლ ე იყოს, თავით თჳსით გამოგართუას ნაჴუთევი, გარე“ G,—მოსთხოვო ნაჴუთევი იგი თ ა ნ ა მ დ ე ბ ს ა; მას შენსა და გარე გამოართუას მან More…
ჩამოვარდნა: =„კბილთაგანი არცა ერთი მოჰვარდა“ მრთ. A, ანტ. დ. 36. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«მვასხებელი»: =„იყოს… მ ო ვ ა ს ხ ე ვითარცა მავასხებელი“ pb, –„იყოს... მ ვ ა ს ხ ე ბ ე ლ ი იგი ვითარცა მავასხებელი“ O, ეს. 24,2. See also: ვასხ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
ვაჭარი, გამყიდველი: =„იყო კაცი ვინმე, მოქმედი და მ ო ვ ა ჭ რ ე ქვათა პატიოსანთა“ მ. ცხ. 52r. See also: ვაჭარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
=„ნეტარ არს მისა, რომელმან მ ო ი ვ ა ჭ რ ნ ე ს კეთილნი საქმენი თჳსნი“ მ. სწ. 251,1. See also: მოვაჭრე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მვედრებელი; მახვეწარი: =„მისცემდე შენ მ ო ვ ე დ რ ე თ ა“ საკ. წიგნ. II 102,32. See also: ვედრება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
თავის შემოფარება, მობარება: =„ამას მ ო ე ვ ე დ რ ნ ი ა ნ“ მრთ. C, ი. ოქრ.-მარხ. და იონ. 444. See also: ვედრება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მზაკვრობა: =„ნუუკუე მ ო-რაჲმე–გ ა ვ ე რ ა გ ო ს თქუენ ზაკულებითა თჳსითა“ O, I მფ. 23,23. See also: ვერაგობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მავიწყარი: ="რაჲთა არა მ ო ვ ი წ ყ ე ვიქმნნეთ ქველის-მოქმედებათა ღმრთისათა“ მ. ცხ. 15r. See also: დავიწყება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page