«დაბანა»: =„მ ო ი ბ ა ნ ე ემბაზსა მას სილოამს“ C – „დ ა ი ბ ა ნ ე საბანელსა მას სილოამისასა“ DE, ი. 9,7;; „მ ო გ ბ ა ნ ო სისხლი ეგე პირსა შენსა“ შუშ. VII, 15. See also: ბანა =აბულაძე More…
მიმსგავსება: =„არა დააკლდეს მ ო ბ ა ძ ა ო ბ ი ს ა გ ა ნ მათისა“ ბ. კეს.- 40–თჳს 116,7. See also: მობაძავ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მიმხრობა: =„რაჲთა მ ო-ვითარ რაჲთა-ი ბ ი რ ო ს გონებაჲ მის ქალისა მოსლვად მისა“ რიფს. 176,31; „რომელ-იგი მ ო ე ბ ი რ ა რაქისს“ ბალ. 112,31. See also: ბირება =აბულაძე ილია; „ძველი More…
(მოსაბლარდნელი.) შემოხვეული, მოსილი: =„სპეტაკითა ზეწარითა მ ო ბ ლ ა რ დ ნ ი ლ ი“ მრკ. 253v. See also: ბლარდნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«მოყვანება», «მოგურა», «გამობმა»: =„უბიწოჲ მ ო ი ბ ა ნ (მ ო ი ყ ვ ა ნ ო ს G) იგი წინაშე უფლისა“ O, ლევიტ. 3,1; „მ ო ი ბ ა ს ცოდვისა მისთჳს“ O,—„; მ ო ჰ გ უ ა რ ო ს ცოდვისათჳს მისისა“ G, More…
ხელის მოვლება, ჩაჭიდება: =„მ ო ბ მ ა-უ ყ ო რქათა მათ საკურთხეველისათა“ O, III მფ. 2,28. See also: ბმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«მოთესვა»: =„ცეცხლი ესე უცხოჲ მ ო ა ბ ნ ი ე თ (მ ო ს თ ე ს ე G) მუნ“ pb., რიცხ. 16,36. See also: ბნევა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დახურვა: =„გარემოჲს პირსა მისსა მ ო ი ბ უ რ ე ნ“ G,–„პირი მისი დ ა ბ უ რ ვ ი ლ ი“ pb., ლევიტ. 13,45; „წჳვნი მათნი; მ ო ი ბ უ რ ნ ე ს სამოსლითა“ S—1141,502. „იყო იგი მ ო ბ უ რ ვ ი ლ“ More…
«პება»: =„სამოსელი მისი არა მ ო ი ბ ძ ა რ ო ს“ G,–„სამოსელსა ნუ ი პ ე ბ“ pb., ლევიტ. 21,10. See also: ბძარვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…