( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 12 page 1 of 1
მოადგილ-ი
«ადგილი»: =„მიჰრიდა ამბოხისა მისგან მ ო ა დ გ ი ლ ს ა მას“ C,—„მიეფარა, რამეთუ ერი იყო ა დ გ ი ლ ს ა მას“ DE, ი. 5,13. See also: ადგილ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მოავაზაკება
ავაზაკობა, ქურდობა, ძარცვა: =„და თუ შე-რაჲ-ი ძ ი ნ ი ს ანუ მ ო ი ა ვ ა ზ ა კ ი ს“ O, I ეზრა 4,23; „შენცა მ ო ი ა ვ ა ზ ა კ ე; მათ მიერ სულისა შენისა სარგებელი“ მ. სწ. 257,22. See also: More…
მოათევსება
«მოღება ათეულისა», მეათედის აღება: =„მ ო ი ა თ ე ვ ს ი თ პიტნაკისაჲ “ C,—„მ ო ი ღ ე ბ თ ა თ ე უ ლ ს ა პიტნაკისა“ DE, მთ. 23,23. See also: ათ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მოათეულება
მეათედის აღება: =„რომელმან მ ო ი ა თ ე უ ლ ნ ე ს ლევიტელნი იგი“ O, ნეემ. 10,38. See also: ათეულისა მოღება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოალვა
«მოწუვა»: =„ზოოვი მ ო ა ლ ა და ნაღუარევნი არნონისანი დაუმტკიცნა დამკჳდრებად“ G,–„ზოობი მ ო წ უ ვ ა და ჴევნი არანისანი; დაამტკიცნა დამკჳდრებად“ pb., რიცხ. 21.14. =აბულაძე ილია; „ძველი More…
მოანგაჰრება
დაკლება: =„არავინ ვხრწენით, არავის მ ო ვ ა ა ნ გ ა ჰ რ ე თ“ II კორ. 7,2; „მის მიერ მ ო–რაჲმე–გ ა ნ გ ა ჰ რ ე ბ თქუენ“; II კორ. 12,17. „არა გარდასლვად და მ ო ა ნ გ ა ჰ რ ე ბ ა დ საქმესა More…
მოარება
მოთხვა, «მიმოვლა» =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოარულ-ი
მიმომავალი; «მოთხვა»: =„მ ო ა რ უ ლ თ ა საშუალ ცეცხლისა“ pb.,—„ი მ ო თ ხ ვ ე ნ შორის საჴუმილსა მაგას“ O, დან. 3,92. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოაქამდე, მოაქამომდე
«აქამომდე», «ვიდრე დღისამდე», «მოაქადღედმდე»: =მოაქამდე, მოაქამომდე «აქამომდე», «ვიდრე დღისამდე», «მოაქადღედმდე»: „მ ო ა ქ ა მ დ ე“ C,—„ა ქ ა მ ო მ დ ე“ DE,; ი. 2,10; „იწყო გალილეაჲთ და მ More…
მოაქუნ, მოაქუნდა
See also: მოქონება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მოახლება
მოახლოება, «მოწევნა», «ახლოს ყოფნა», «მოხება»: ="მ ო მ ა ა ხ ლ ე ნ ი თ ჩემდა, რაჲთა ვაკურთხნე იგინი“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ და იაკ; „მ ო ე ა ხ ლ ა ნავსა“; C,- „ა ხ ლ ო ს იყო ნავსა მას“ More…
მოახლებულ-ი
( ) მოწევნული: =„მ ო ა ხ ლ ე ბ უ ლ არს სასუფეველი ღმრთისაჲ“ მრ. 1,15; „მ ო ა ხ ლ ე ბ უ ლ არს... წყალობაჲ ღმრთისაჲ“ მ. ცხ. 152r. See also: ახლო, ახლოს =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9