ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
გ გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გუა გუბ გუგ გუდ გუე გუვ გუთ გულ გუმ გუნ გურ გუს გუშ გუჯ
selected terms: 134
 1 2 3 4 .. 7 Next >>
 page 1 of 7
გუადრაკ-ი, გუარდაკ–ი
საცეცხური; «ტაფაკი», სახარშავი ჭურჭელი: =„გ უ ა რ დ ა კ ე ბ ი ვეცხლისაჲ ოცდაცხრა“ I ეზრა, 2,13; „აღმოაგო იგი გ უ ა რ დ ა კ თ ა“ O,–„შეწუა შერთული ტაფაკს ა შინა“; pb., II მფ. 13,9. More…
გუადრუც-ი
ყუთი; ყულაბა: =„მპარავი იყო და გ უ ა დ რ უ ც ი იგი აქუნდა მას“ DE, ი. 12,6; „ქმენით გ უ ა დ რ უ ცი და დადგით იგი ბჭეთა თანა სახლისა; უფლისათა“ II ნშტ. 24,8; „დასხნა გუამნი მათნი რკინისა გ More…
გუალ-
წასვლა; მოსვლა; ადგომა, რბენა: =„გ უ ა ლ ე, გარდავედ“ გამოსლ. 19,24; „ გ უ ა ლ ე და მოვიქცეთ ჩუენდა“ I მფ. 9,5; „გუალე, მივედ სახიდ შენდა“; O, II მფ. 11,8; „გუალე“O, I მფ. 20,36. See More…
გუალვა
«უწჳმროება»: 8. =„ვითარცა ღრუბელი წჳმისაჲ ჟამსა გ უ ა ლ ვ ი ს ა ს ა“ („...ჟამსა შინა უ წ ჳ მ რ ო ე ბ ი ს ა ს ა“ pb.) O, ზირ. 32,26; „იყოფვიან...; ესევითარი გ უ ა ლ ვ ა ჲ და ყენებაჲ. More…
გუამ-ი
«ჴორცი», «სხეული», «ტანი», «სული»; «ბუდე», ქარქაში; მუცელი; ორგანიზმი: =„გამოითხოვა გ უ ა მ ი იესუჲსი“ DE,–„მოჰსთხოვნა ჴ ო რ ც ნ ი იესუჲსნი C, მთ. 27,58; „დაიბანოს წყლითა ყოველი გ უ ა მ ი; More…
გუამიერ-ი
ხორციელი: =„რომელნიმე არს მათგანი (არსთაგანი) გონებიერი და რომელიმე გ უ ა მ ი ე რ ი“ გრ.ნოს. კაც. აგებ. 55,28. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
გუამოვან-ი
სხეულიანი: =„უმცირჱს (არს) გუამითა დიდთა მათ შორის გ უ ა მ ო ვ ა ნ თ ა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ, 152,29. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
გუარ-ი
«წესი», «ვითარცა», სახე: =„დაიცევით მღდელობაჲ თქუენი ყოვლისაებრ გ უ ა რ ი ს ა (წ ე ს ი ს ა pb.) საკურთხეველისაჲსა“ G, რიცხ• 18,7; „რომლითა; გ უ ა რ ი თ ა მოკუდა აარონ“ G–„ვ ი თ ა რ ც ა-იგი More…
გუარდაკ-ი
See also: გუადრაკ-ი, გუარდაკ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გუარსამ-ი
სიგიჟე, სიცოფე; ჭკუაშეშლილობა: =„სახელსდვიან სენსა მას გ უ ა რ ს ა მ“ გრ. ნოს.–კაც. აგებ. 164,24. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
გუასინება
შიმშილი: =„შენ შეკითხვენ ესე გ უ ა ს ი ნ ე ბ ა ჲ“ მრთ. D, ი. ოქრ.-პეტრე და ელია 322. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გუბ-ი
თეფში, გობი; «მთხრებლი»: =„აღავსო გ უ ბ ი წყლითა და დადგა ქუე ვაკედ და მეყსა შინა გარღაიქცა იგი... მერმე განრისხნა მას ზედა, აღიღო იგი და შეახეთქა; კლდესა და განტეხა იგი“ მ. ცხ, 201r; More…
გუგა
«თვალის ბაია» (საბა): =„დაიცვა იგი ვითარცა გუგაჲ თუალისაჲ“ G, II შჯ. 32,10; დამიცევ მე, უფალო, ვითარცა გუგაჲ თუალისაჲ“ ფს. 16,8; „ნუმცა; დაბრმდებიან გ უ გ ა ნ ი თუალთა ჩუენთანი“ რიფს. More…
გუდა
«ვაშკარანი», პარკი: =„ნუ მოიგებთ ოქროსა... ნუცა გ უ დ ა ჲ გზასა“ C,—„ნუ მიიღებთ ოქროსა... ნუცა ვ ა შ კ ა რ ა ნ ს ა გზასა ზედა“ DE, მთ. 10,10;; „შთადვა იგი ორთა გუ დ ა თ ა“ O, IV მფ. 5,23. More…
გუელ-თევზ-ი
„ამათ შინა არიან მრავალნი განყოფანი, ვითარცა სახედ: გ უ ე ლ-თ ე ვ ზ ი და ვეშაპნი“ ბას. კეს.-ექუს. დღ. 97,25. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
გუელ-ი
გველი, «დევი»: =„გუელი ნუ მისცესა მას“ მთ. 7,10; „მიგეც თქუენ ჴელმწიფებაჲ დათრგუნვად გუელთა და ღრიაკალთა“ ლ. 10,19; „გუელმან აცთუნა; ევა“ II კორ. 11,3; „იყავით თქუენ მეცნიერ ვითარცა გ უ ე More…
გუელის-მბრძოლი
„არა შჭამოთ... გ უ ე ლ ი ს-მ ბ რ ძ ო ლ ი და მსგავსი მისი“ ლევიტ. 11,22. See also: მბრძოლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
გუელისა ნაცემ–ი
«გუელისაგან მოწყლული», გველის ნაკბენი: =„ვითარცა გ უ ე ლ ი ს ა ნ ა ც ე მ ი განეზავოს“ O,— „ვითარცა გ უ ე ლ ი ს ა გ ა ნ მ ო წ ყ ლ უ ლ ი განირთხა“ pb.,; იგ. სოლ. 23,32. =აბულაძე ილია, More…
გუემა
«ტანჯვა», «წყლვა», «დაცემა», «შოლტითა ცემა», «წურთა»: =„რომელნიმე გ უ ე მ ნ ე ს“ C,—„რომელნიმე ტ ა ნ ჯ ნ ე ს“ DE, მრ• 12,5; „ი გ უ ე მ ა (იწყლა G) ვითარცა თივაჲ“ ფს. 101,5;; „გ უ ე მ ა More…
გუემა კუერთხითა
გაროზგვა; =„სამგზის კუერთხითა ვ ი გ უ ე მ ე“ II კორ. 11,25. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
1 2 3 4 .. 7 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9