«მანკიერება»: =„გინათუ ძ ჳ რ ი ს-მ ო ჴ ს ე ნ ე ბ ი თ სცა მას ჴელითა“ Pb.,— „ანუ მ ა ნ კ ი ე რ ე ბ ი თ სცეს მას ჴელითა“ G, რიცხ. 35,21. See also: მოჴსენება =აბულაძე ილია; „ძველი More…
ბოროტმოქმედება, მზაკვრობა, ცბიერება: =„განაშორე სული ჩემი ძ ჳ რ ი ს-ს ა ქ მ ი ს ა გ ა ნ მათისა“ ფს. 34,17; „ძ ჳ რ ი ს-ს ა ქ მ ე მ ა ნ დაამჴუნეს საყდარნი; ძლიერთანი“ O, სიბრძ. სოლ. 5,24; „ძ More…
«ბოროტის-ყოფა»: =„დაიმონონ იგი და ძ ჳ რ ს (ბ ო რ ო ტ ს ა)-უ ყ ო ფ დ ე ნ“ საქ. მოც. 7,6. See also: ყოფა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
ბოროტმეტყველება: =„რომელნი-იგი ნაცილსა ძ ჳ რ ი ს-წ ა მ ე ბ ა ს ა მის ზედა იტყოდეს“ იპ.რომ.-კურთხ. მოს. 160,3. See also: წამება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მოშურნეობა: =„ხედავთა, ძმანო, თუ რასა მოგუატყუებს ჩუენ სულგრძელებაჲ და სიმდაბლჱ და მოთმინებაჲ ძ ჳ რ ი ს-ხ ი ლ ვ ა თ ა ჲ“ მ. ცხ. 173v. See also: ხილვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
ავნაქმრის მოგონება, მოშურნეობა, გულღრძოობა: =„რაჲთა იჯმნას ყოვლისაგანვე ძ ჳ რ ი ს-ჴ ს ე ნ ე ბ ი ს ა და სილაღისა“ მ. ცხ. 75r; „რაჲთა იჯმნას ყოვლისაგანვე საქმისა; მსოფლიოჲსა და უფროჲს More…
მოშურნე, გულღრძო: =„რომელსა არად შეერაცხოს ნივთი რაჲ ამიერი, არა არს იგი ძ ჳ რ მ ო ჴ ს ე ნ ე“ მ. ცხ. 54r. See also: მოჴსენე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
ბოროტის არ მომხსენე, არაგულღრძო: =„უფალო მოწყალეო, რამეთუ ძ ჳ რ უ ჴ ს ე ნ ე ბ ე ლ ხარ“ მ. სწ. 17,10. See also: უჴსენებელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…