ველის თავი ან ბოლო: =„მახლობელად ვ ე ლ ი ს ა პ ი რ ს ა“ ოსკ. 19,14. See also: პირ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ველური: =„მიხედეთ შროშანთა ვ ე ლ ი ს ა თ ა“ მთ.6,28; „მთისა და ვ ე ლ ი ს ა ნ ი დამკჳდრებულ იყვნეს“ O, ზაქ. 7,7; „დაიღუმინა; ვითარცა მჴეცმან... ვ ე ლ ი ს ა მ ა ნ“ ფლკტ. 145,39. See More…
«ველი», მინდორი, ჭალა: =„მოსრა... ნავაჲ და ვ ე ლ ო ბ ი“ G,—„მოსრა... ნაგები და ვ ე ლ ი“ M, ისუ ნ. 10,40; „დამკჳდრებულისა... სამხარსა და ველობსა“; G, —„რომელი დამკჳდრებულ იყო... სამხრით და More…
«ბარი»: =„მთათა ზედა ვ ე ლ ო ვ ა ნ თ ა აღიღეთ სასწაული“ I, ეს. 13,2; „ქუეყანაჲ მთიანი და ვ ე ლ ო ა ნ ი (არს)“ G, „ქუეყანაჲ მთაჲ და ბ ა რ ი“ M, II შჯ. 11,11. See also: ველ-ი =აბულაძე More…
გარეთ: =„რომელი ვ ე ლ ს ა გ ა რ ე იყოს“ O, ეზეკ. 7,15. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
=„ჰრქუა ვ ე ნ ა ჴ ი ს-მ ო ქ მ ე დ ს ა მას“ ლ. 13,7; „გლეხნი მის ქუეყანისანი დაუტევნა ნაბუზარდან ვ ე ნ ა ჴ ი ს ა-მ ო ქ მ ე დ ა დ; და მეუნჯედ“ O, IV მფ. 25,12; „მოვიდენ... მჴნველად და ვ ე ნ More…
=„ვ ე რ-მ ე მ ც ა შ ე უ ძ ლ ო ამან... ყოფად, რაჲთამცა ესეცა არა მოკუდა“ ი. 11,37. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მიუახლებლობა: =„ჴმობდა უკუე სიმრავლჱ იგი ეშმაკთაჲ განკჳრვებით ვ ე რ-მ ი ა ხ ლ ე ბ ა ს ა მას ზედა მისსა“ ბარლ. 235v. See also: მიახლება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„ვერ-მცა განერა ყოველი ჴორციელი“ მრ. 13,20; „ვერ-მცა რას შემძლებელ იყო საქმედ“ ი. 9,33. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ვერაფერი: =„ვ ე რ ა ს ჰპოვებდეს“ ლ. 19,48. See also: ვერ =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page