( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
selected terms: 730 page 4 of 37
ავრობა
ტაცება: =„ერსა ჩემსა ზედა უბრძანო ტყუენვაჲ და ა ვ რ ო ბ ა ჲ“ I, ეს. 10,6. See also: ავარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
აზავერ-ი
(აზავრისა) ხარი: =„მოართუმიდეს მათ აქლემებითა და ჯორებითა და ვირებითა და ა ზ ა ვ რ ე ბ ი თ ა საზრდელსა“ M, 1 ნშტ. 12,40. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აზარპეტ-ი
See also: აზრაპეტ-ი, აზარპეტ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აზელა
ფეხით ტკეპნა, თელვა: =„ა ზ ი ლ ე (თიჴაჲ) ბზითურთ და განაჴმე ვითარცა ალიზი“ ს. გაბალ.-მოც. საჴს. 96,20. See also: ზელა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
აზნა
კეთილშობილი: =„უკუეთუ ა ზ ნ ა იყოს, ვიპყრა იგი ჩემდა ცოლად, და უკუეთუ მჴევალი იყოს, მივსცე სასყიდელი მისი და იყოს იგი ჩემდა ხარჭად“; Sin.—11,78v. See also: აზნება =აბულაძე ილია. More…
აზნაურ-ი
თავისუფალი, არამონა; წარჩინებული წოდებისა ან გვარისა, დიდებული, „მდიდარი“, „მთავარი“: =„კაცი ვინმე ა ზ ნ ა უ რ ი წარვიდოდა შორსა სოფელსა“ ლ. 19,12; „მზა უყო პური... ა ზ ნ ა უ რ თ ა More…
აზნაურება
თავისუფლება; კეთილშობილება, პატივი: =„ა ზ ნ ა უ რ ე ბ ი თ ა მით, რომლითა ქრისტემან განგუააზნაურნა, მტკიცედ სდეგით“ გალატ. 5,1; „მისგან ა ზ ნ ა უ რ ე ბ ა ს ა; და მხიარულებასა სულისასა More…
აზნება
გვაროვნობა, ტომობა. =„სირცხლეულ ქმნის ა ზ ნ ე ბ ა ჲ და აზნაურებაჲ იგი მისი“ Atli.—17, 325r. See also: აზნა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
აზრაპეტ-ი, აზარპეტ-ი
მნე ქვეყნისა ან სამეფო კარისა: =„და ვითარცა ესმა ა ზ რ ა პ ე ტ ს ა სომხითისასა ჴმაჲ იგი ამბოხისა მის“ იზტ. 116,5; „ბრინკა ა ზ რ ა პ ე ტ მ ა ნ თქუა“ თევდრ. 354; „ა ზ ა რ პ ე ტ ი ს ა ქუეშე More…
ათ წილ
ათჯერ: =„პოვნა იგინი ათ წილ უფროჲს ყოველთა მსახრვალთა და მოგუთა“ O, დან. 1, 20. See also: განათეულება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ათ-ი
10: =„მიეცით, რომელსა აქუს ა თ ი ქანქარი“ მთ. 25, 28. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
ათაბაგ-ი
მთავარი; დიდი მამა, მეფის მამა: =„მათვე დღეთა სულტნისათა მიმავალი ათაბაგი რანისა აღსანდული“ ქ. ცხ. 250, 10. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა More…
ათას ოთხას-ი
1.40O: =M, II ნშტ. 1,14. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
ათას წილ
ათასჯერ: =„ვითარცა ეგრე ხართ ათას წილ“ — M, II შჯ. 1,11. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ათას-ი
1.000: =„ა თ ა ს ნ ი ათასთანი ჰმსახურებდეს მას“ დან. 7,10. See also: ას-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ათასეულ-ი
1.000; ათასიანი; ათასისთავი: =„მცირედი იგი იყოს ა თ ა ს ე უ ლ ი“ O, ეს. 60,22; „იყვნენ ვითარცა ა თ ა ს ე უ ლ ნ ი იუდასა შორის“ O, ზაქ. 9,7. See also: ორდაოც ათასეული და ორასი =აბულაძე More…
ათასის-თავ-ი
ათასის მეთაური: =„ტაძრობას ჰყოფდა... ა თ ა ს ი ს-თ ა ვ თ ა თანა“ C, მრ. 6,21; „დაადგინენ იგინი მათ ზედა ა თ ა ს ი ს-თ ა ვ ა დ“ O, გამოსლ. 18,21.; See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, More…
ათასის-მთავარ-ი
ათასეულის მეთაური: =„ა თ ა ს ი ს-მ თ ა ვ ა რ ნ ი ისრაჱლისანი არიან“ G, რიცხ. 1,16. See also: მთავარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ათეზოედ-ი
ათფარდიანი: =„კარავი იგი ჰქმნე ა თ ე ზ ო ე დ ა დ ზეზისაგან ძახილისა“ O, გამოსლ. 26,1. See also: ეზოედ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ათერ-ი, ათირ-ი
ეთერი: =„რაჲთა არა განაჴურვოს ა თ ე რ მ ა ნ ყოველივე და დაწუას“ ბას. კეს.-ექუს. დღ. 48,4; „ა თ ი რ ი შუენიერ არს“ იქვე 37,14. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9