=„ნეფთალემ... ძ ი რ დ ა ბ მ უ ლ ი, განშუენებულ“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ და იაკ. 98,4. See also: დაბმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
=„ძ ი რ მ ტ კ ი ც ე დ უხაროდენ ყოველსა ქუეყანასა“ ფს. 47,3. See also: მტკიცედ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«სძალი»: =„განევთას (განეშოროს C)... (ს ძ ა ლ ი C) ძ ი ს-ც ო ლ ი დედამთილისაგან“ DE, ლ. 12,53; „აღდგა იგი და ორნი ს ძ ა ლ ნ ი მისნი და მიიქცეს ველით“ G, — „აღდგა დედაკაცი; იგი და ორნივე More…
შვილიშვილი: =„კუალად მოგზავნა ამანვე ქეკაპოს, ძ ი ს-წ უ ლ ი მისი“ ქ. ცხ. 20,10. See also: წულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მომრევი, გამმარჯვებელი: =„მიჴსნნა ჩუენ ძ ლ ე ვ ი ს-მ ყ ო ფ ე ლ მ ა ნ“ კ. იერ.-აღდგ. 164,20. See also: მყოფელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
«დაცემული: =„ძლიერი იგი და ახოანი... ძ ლ ე უ ლ არს და დაცემულ და მიწასა შერეულ“ მ. სწ. 221,32; „მიგცემ შენ ძ ლ ე უ ლ თ ა წინაშე შენსა“ G, — „მიგცნე იგინი დ ა ც ე მ უ ლ ნ ი; წინაშე ძეთა More…
«სიმტკიცე», «ძალი»: =„ყო ძ ლ ი ე რ ე ბ ა ჲ მკლავითა თჳსითა“ C, — „ყო ს ი მ ტ კ ი ც ი თ ა მკლავისა თჳსისაჲთა“ DE, ლ. 1,51; „ძ რ ი ე ლ ე ბ ი თ ა ცხოველს-მყოფელისა პატიოსნისა ჯუარისაჲთა“; A More…
=„სადა-იგი არა საჴმარ იყუნენ ცრემლნი და სინანული ძ ლ ი ვ ა დ მ დ ე“ S—97,30r. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მტკიცედ, ნამდვილად: =„ბრძანებაჲ იგი ძ ლ ი ვ ს იყო“ მრთ. D, კ. იერ.-აღდგ. 110. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
-თვის, «-გან», მიერ, გამო, ძალით, ძლივს: =„ნუცა ჰკდემებინ ჩემ ძ ლ ი თ“ ფს. 68,7; „თქუენ ძ ლ ი თ მარადის სახელი ჩემი იგმობვის“ I, ეს. 52,5; „ვაჲ მისა, რომლისა ძ ლ ი თ მოვიდეს“ C —„ვაჲ, ვისგ More…
=„კაცისა მიმართ გაქუს სასოებაჲ და ესეცა ძ ლ ი თ-მ ო მ კ უ დ ა რ ი ს ა“ თ~ე 7,1. See also: მომკუდარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
ირმოსი: =„დაესწავლა საჟამობელიცა ძ ლ ი ს-პ ი რ ი“ მ. ცხ. 31v. See also: პირ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.