(მოსაბლარდნელი.) შემოხვეული, მოსილი: =„სპეტაკითა ზეწარითა მ ო ბ ლ ა რ დ ნ ი ლ ი“ მრკ. 253v. See also: ბლარდნა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«მოყვანება», «მოგურა», «გამობმა»: =„უბიწოჲ მ ო ი ბ ა ნ (მ ო ი ყ ვ ა ნ ო ს G) იგი წინაშე უფლისა“ O, ლევიტ. 3,1; „მ ო ი ბ ა ს ცოდვისა მისთჳს“ O,—„; მ ო ჰ გ უ ა რ ო ს ცოდვისათჳს მისისა“ G, More…
ხელის მოვლება, ჩაჭიდება: =„მ ო ბ მ ა-უ ყ ო რქათა მათ საკურთხეველისათა“ O, III მფ. 2,28. See also: ბმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«მოთესვა»: =„ცეცხლი ესე უცხოჲ მ ო ა ბ ნ ი ე თ (მ ო ს თ ე ს ე G) მუნ“ pb., რიცხ. 16,36. See also: ბნევა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დახურვა: =„გარემოჲს პირსა მისსა მ ო ი ბ უ რ ე ნ“ G,–„პირი მისი დ ა ბ უ რ ვ ი ლ ი“ pb., ლევიტ. 13,45; „წჳვნი მათნი; მ ო ი ბ უ რ ნ ე ს სამოსლითა“ S—1141,502. „იყო იგი მ ო ბ უ რ ვ ი ლ“ More…
«პება»: =„სამოსელი მისი არა მ ო ი ბ ძ ა რ ო ს“ G,–„სამოსელსა ნუ ი პ ე ბ“ pb., ლევიტ. 21,10. See also: ბძარვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
(თანამოგზაური.) თანამოგზაურება: =„რომელთა მ ო გ ზ ა უ რ-ყ ო ფ ა დ ხარ“ ანდტ.–ანატ. 211,11. See also: გზა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ცუდად მოხსენება, შეურაცხყოფა, დაცინვა: =„ნუ ვინ მ ო მ ი გ ი ნ დ ე ბ ი ს ზომად წერისათჳს“ H—2251,204r; „დიდად მ ო უ გ ი ნ დ ი ს და ფიცხლად წუართის“ ი.-ე.; 36,18. „იყავნ გუამი შენი განჴმარ More…
შეგლესა, «ცხება»: =„ყოველი ნაბრძჳრი მისი მას შინა მ ო გ ო ზ ა თიჴითა“ O,—„ყოველი ბიწოვნებაჲ, რომელი მას ზედა არს, ს ც ხ ო“ pb., სიბრძ. სოლ. 13,14, See also: გოზა =აბულაძე ილია; „ძველი More…
(მოუგონებელი.) განზრახული, მოფიქრებული: =„ვითარცა მ ო-ოდენ-ი გ ო ნ ა ესე, მეყსეულად გამოვიდა სენაკით თჳსით და გზასა შეუდგა სოფლისასა, რაჲთა; მ ო გ ო ნ ე ბ უ ლ ი საქმითცა აღასრულოს“ მ. ცხ. More…
to main page 
top of page