(გურ.) ძაღლის, უფრო დაჭრილის, ცივი ხმით ყეფა-წკმუტუნი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ.) ხმა თიხის ჭურჭლის გატეხისა ან წვრილი სხეულის მაგარ სხეულზე დაცემისა (მ. ალავ., დ. კლდ. ლექსიკ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(კახ.) ჯილას აგდებით ყველა კენჭის აღება სათითაოდ ისე, რომ კენჭი კენჭს მოხვდეს და ხმა გამოიღოს (ა. გვენც., თ. ბერიაშვ.). See also: ჯილა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ., მოხ., იმერ., ქიზიყ.) წვერი, წვერო, წაშვერილი ნაწილი (ა. ღლ.; ა. ყაზბ., I. შ. ძიძ.; ვ. ბერ.; ს. მენთეშ.). See also: წკენტა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) იდიომი : სწრაფად, ცქვიტად, მოსხლეტით ისკუპა და გადახტა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page