ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ჩა ჩე ჩვ ჩი ჩკ ჩლ ჩმ ჩო ჩრ ჩუ ჩფ ჩქ ჩხ
ჩობ ჩოგ ჩოდ ჩოვ ჩოთ ჩოი ჩოკ ჩოლ ჩომ ჩონ ჩოჟ ჩორ ჩოტ ჩოუ ჩოფ ჩოქ ჩოღ ჩოყ ჩოჩ ჩოხ
selected terms: 97
 1 2 3 4 5 Next >>
 page 1 of 5
ჩიხ-ი
(ქიზიყ.) ჭიტის მაქოში დებული ძაფის დასახვევი (ს. მენთეშ.). See also: ჭიტი ◊ (ზ. იმერ.) ფარეხი, საჩიხე, საჩეხე, ქართა (ვ. ბერ.). ჩეხი ◊ (კახ.) ლელი, მცენარეა (ა. მაყ.); ჩალა More…
ჩობალ-ი
(ხევსურ., თუშ., მთიულ.) პირუტყვის ფაშვზე გადანაძრობი თხელი ქონი (ა. ჭინჭარ., 242; პ. ხუბ.; ლ. კაიშ.); მუცლის ქონბადე (საბა), მუცლის ქონის ბადე (ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
ჩობაყო
(იმერ.) სოკოა ერთგვარი (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩობახ-ი
(ფშ.) (çombah.) ჩომბახი, თავმოკაუჭებული კომბალი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). See also: ჩომახი, ჩომბახი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ჩოგ-ი
(თუშ.) გაზელილი ყველი (ს. მაკალ.); საგანგებოდ დაყოვნებული უმარილო ყველი, რომელსაც ერთი-ორი კვირის შემდეგ აზელენ, მარილს მოაყრიან და გუდაში ჩადებენ (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
ჩოგან-ი
(გურ., აჭარ.) ღომის დასაზელი ჯოხი (კ. გვარ., 951; ს. ჟრ.; ა. ღლ.); მრგვალი ჯოხი ღომის, ფელამუშის და მისთ. საზელად (შ. ნიჟარ.). See also: სუთი ◊ (იმერ.) ღომის ქაფის მოსახდენი და More…
ჩოგმანა
(ქართლ.) See also: მჩაგვი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოგნა
(მთიულ.) See also: ჩონგა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოდარ-ი
(ლეჩხ., ფშ., ჯავახ.) (чодар.) ფეხზე მოვაჭრე, - მეწვრილმანე (ქეგლ); პირუტყვით მოვაჭრე (ი. ქეშიკ.); დალალი, ცოცხალი საქონლის ვაჭარი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ჩოდირ-ი
(თუშ.) See also: ჩოდარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოდოლ-ი
(რაჭ.) დაფუტუროებული ხე (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოდრ-ი
(მთიულ., გუდამაყრ.) ურემი; ჩ ო დ რ ე ბ-ი ურმები (ე. ვირსალ.). ="ეზიდებოდნენ ჩ ო დ რ ე ბ ი თ, იდნიცებოდნენ წელშია." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ჩოვილობა
(გურ.) ჩვეულება (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოთ-ი
(ზ. იმერ.) პატარა ბარისებრი ხის იარაღი, მხლის საკეპი (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოია
(გურ.) ჩუა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოინა
(რაჭ.) თუჯის ქვაბი (ვ. ბერ.; დიალექტ., 690). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოინაკ-ი
(გუდამაყრ.) ხბოს პირზე აკრული წვეტიანი ჩხირები, რომ ძროხამ აღარ მოაწოვოს ძუძუ (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოკ-ი
(ფშ.) ვირი, სახედარი; გადატ. ბრიყვი კაცი (ი. ჭყონ.); ვირის ნაშიერი, ახლად დაბადებული (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოკან-ი
(იმერ.) See also: ჩოგანი 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩოკინა
(ქიზიყ.) მუტრუკი, ჩოჩორი, ვირის ნაშიერი (ს. მენთეშ.; დიალექტ., 611). See also: ჩოკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 3 4 5 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9