ჩა ჩე ჩვ ჩი ჩკ ჩლ ჩმ ჩო ჩრ ჩუ ჩფ ჩქ ჩხ
ჩი, ჩია ჩიბ ჩიგ ჩიე ჩივ ჩით ჩიი ჩიკ ჩილ ჩიმ ჩინ ჩიო ჩიპ ჩირ ჩიტ ჩიფ ჩიქ ჩიღ ჩიჩ ჩიჭ ჩიხ
selected terms: 8 page 1 of 1
ჩიქებ-ი
(მთიულ.) დათლილი ჩხირები საქსოვ ყდაში (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩიქვ-ი
(აჭარ.) პატარა ჩირგვი, კუნძი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩიქვილა
(ოკრიბ.) ქათმის ბეჭის თავი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩიქილა-ი
(გურ., ფშ., მოხ., მთიულ.) ქალთა ლეჩაქი, თავსახურავი, მანდილი (ა. ღლ.); აბრეშუმის თავმოსახვევი დედაკაცებისა (ვაჟა, I, ა. შან.); დედაკაცის თავსახურავი (ო. ქაჯ.); თავზე მოსახვევი ოთხკუთხა More…
ჩიქირა-ი
(გურ.) ლეჩაქი (ა. ღლ., გურ.). ="შენი ჩ ი ქ ი რ ა ი დაბურე, ვინც შენთან აწი დაწვესო". See also: ჩიქილაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ჩიქორთაულა
(ხევსურ.) ხმლის ეპითეტია (ა. ჭინჭარ., 307). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩიქორთულ-ი
(იმერ., ქიზიყ.) ცუდი, არეული ქართული (ვ. ბერ.); არასწორი, ცუდი, დამახინჯებული ქართული (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ჩიქჩიქ-ი
(იმერ.) ჩაქჩაქი (ქეგლ). ◊ (ლეჩხ.) გაურკვეველი ლაპარაკი; ჩ ი ქ ჩ ი კ ო ბ ს უაზროდ ლაპარაკობს (მ. ალავ., 2). "ყური არევინ დოუგდო მის ჩ ი ქ ჩ ი ქ ს ." ქართულ კილო-თქმათა More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9