ჩა ჩე ჩვ ჩი ჩკ ჩლ ჩმ ჩო ჩრ ჩუ ჩფ ჩქ ჩხ
ჩაბ ჩაგ ჩად ჩავ ჩაზ ჩათ ჩაი ჩაკ ჩალ ჩამ ჩან ჩაო ჩაპ ჩაჟ ჩარ ჩას ჩატ ჩაუ ჩაფ ჩაქ ჩაღ ჩაყ ჩაშ ჩაჩ ჩაძ ჩაწ ჩაჭ ჩახ ჩაჯ ჩაჰ ჩაჲ ჩაჴ
selected terms: 44 page 1 of 3
ჩამა
(ხევსურ.) See also: კოკოშა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ჩამაბღარულ-ი
(მოხ.) ჭუჭყიანი, მოუვლელი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ჩამალქაფენა
(გურ.) მომზადება,მზად ყოფნა (ა. ღლ., გურ.). ="ზალას ეზოში ჩევიდა, ჩ ე ი მ ა ლ ქ ა ფ ა ცხენია". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ჩამდღევა
(იმერ.) ცემით გვერდების ჩაცვენა, დავარდნით გულ-მუცლის ჩაქცევა (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ჩამთოხება
(ქართლ.) ზედმეტად დამწიფება ხილისა, ბოსტნეულისა (ლ. ნოზ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ჩამიჩ-ი
(ქართლ., ქიზიყ.) (çamiç.) გამხდარი ყურძენი (დიალექტ., 644, 610; ს. მენთეშ.). შდრ. : საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ჩამკა
(იმერ.) ჩალის მოჭრა და კონებად დაწყობა (პ. ჯაჯან., X). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამკვლევნებულ-ი
(ზ. იმერ.) მეტისმეტად მიჩვეული ვინმესთან (ბ. წერეთ.). See also: ჩამკვლელება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამკვლელება
(იმერ.) ძალზე შეჩვევა და ვერ მოშორება (ი. ქავთ.). ="ბოვში ისეა ჩ ა მ კ ვ ლ ე ლ ე ბ უ ლ ი დედამისზე, რო ერთი წუთით არსა უშოფს." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ჩამკრახულ-ი
(ფშ.) სიმწიფისაგან წითლად აფერადებული ხილი (ი. ქეშიკ.). ="თივაში იმისი მტევნები ამოჩნდებოდა წითლად ჩ ა მ კ რ ა ხ ე ბ უ ლ ი". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ჩამოთაღმა
(ქართლ.) შემდეგ, მერმე, აქეთ (გ. შატბერ., 113). ="იმ შენი უფროსი ძმის ჩ ა მ ო თ ა ღ მ ა ვინც დაიბადა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ჩამოკანკურება
(იმერ.) See also: ჩამოკანჭურება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამოკანჭურება
(ქიზიყ.) უშნოდ ჩამოკიდება, მოტეხილი ფეხივით დაკიდება (მაგ., ხმლისა)(ს. მენთეშ.). ="ჩ ა მ ო უ კ ა ნ ჭ უ რ ე ბ ი ა ჴმალი და დადის". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ჩამოკუსება
(მთიულ.) მუხლებზე ჩამოჯდომა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამომრებ-ი
(გურ., იმერ., ლეჩხ.) ზოგადი სახელია ეპიდემიურ ავადმყოფობათა (ვ. ბერ.); გავრცელებული ეპიდემიური ავადმყოფობა (ა. ღლ.); მსუბუქი და ხანმოკლე სახადი, გადამდები სენი (გრიპი, ხველება . . ). მძიმე More…
ჩამომქშევა
(ლეჩხ.) მცენარის მთელი ნაყოფის ძალდატანებითა და ერთბაშად ძირს ჩამოყრა; ჩ ა მ ო მ ქ შ ე უ ლ-ი გაფუჭებული, ძალით ძირს ჩამოყრილი (მ., ალავ., 2). ="ქარმა ჩ ა მ ო ა მ ქ შ ი ა ვაშლი". More…
ჩამონალება
(გურ.) ოდნავ ჩამოსიება (წითელმთა, ი. შილაკაძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამონაყარა-ი
(გურ.) ჩამოცვენილ ხილზე იტყვიან (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამონქშევა
(იმერ.) მიწის ჩამონგრევა. შდრ. ; ჩამომქშევა (პ. ჯაჯან., IX, 268). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩამორვა
(გურ.) გაცუდულის ჩაკეცვა და ნემსით ამოხვევა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9