ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყრა ყრი ყრო ყრუ
selected terms: 21 page 1 of 2
ყრა
(ქიზიყ.) ერთგვარი კოჭაობაა (ს. მენთეშ.). ◊ (იმერ.) სახურავზე დაგებული ყავრის (კრამიტის . .) ყოველი რიგი (ქეგლ). ◊ (იმერხ.) აყრა, გადაყრა, გადაწმენდა. იტყვიან ცის მოწმენდაზე More…
ყრა ფუტკრისა
(გურ.) სკიდან მართვის გამოსვლა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრალ-ი
(ქიზიყ.) საქუდე ტყავი, ტყავის ქუდის საპირე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრალა-ყრალა
(ქვ. იმერ.) უჯანგარი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრალაჸ-ი
(თუშ.) ჩხართვის სიდიდის ჩიტია მწვანე ფერისა, არ იჭმება (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრანტ-ი
(ფშ.) ყანყრატო (ი. ჭყონ.). ◊ (კახ.) ძალიან ბებერი, სიბერით გადაყრუებული ადამიანი (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ყრანჭა
(ფშ.) See also: ყრანტი 1. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრაჯა
(ქიზიყ.) See also: ყარაჯაღი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრიანჭოლა
(რაჭ.) მყრალა-მყრალა (ვ. ბერ.). See also: ოყრალუა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყროლ-ი
(ფშ.) ცუდი, უვარგისი, არაწესიერი (ი. ქეშიკ.). ◊ (კახ.) ხემყრალი, მცენარეა (ა. მაყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყროლა
(მთიულ.) მაღალი მსხვილღეროიანი ბალახია ერთგვარი (ლ.კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრონჭ-ი
(იმერ.) ყელი, ყანყრატო (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუა
(აჭარ.) წითელი კუნელი, ბაბუსანგალა, ბაბუსა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუალა, ყრუელა
(იმერ.) ყრუ, უსწავლელი კაცი (მ. ალავ., დ. კლდ. ლექსიკ.). ="ასი მანეთის გულისთვის ცვლი განათლებულ ყმაწვილს ვიღაც სოფლის ყ რ უ ე ლ ა შ ი?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
ყრუანჩელა
(ქართლ.) ყრუ, ნაკლებ გამგონი. შდრ. : ყრუელა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუბელა
(ქიზიყ.) ყურბელა, მწერია ერთგვარი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუელა
(იმერ.) See also: ყრუალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუვ-ი
(ქიზიყ.) ყრუ (დიალექტ., 610). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუნწე
(ხევსურ.) See also: ყურწუმი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყრუჩუნა
(ქართლ.) ყრუ (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9