ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყია ყივ ყიზ ყილ ყიმ ყინ ყიო ყიპ ყირ ყის ყიტ ყიუ ყიფ ყიყ ყიშ ყიჭ
selected terms: 67 page 1 of 4
ყია-ჲ
(თუშ.) ისრის კილო (თ. უთურგ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიალ-ი
(იმერ.) უსაქმოდ ხეტიალი, თრევა; ყ ი ა ლ ა მაჩანჩალა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიამათ-ი
(ქიზიყ.) See also: ყიამეთი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიამეთ-ი
(გურ., იმერ., ქიზიყ.) (არაბ.-თურქ. kiyamet) სიცივე, ყინვიანი ამინდი (ა. ღლ., გურ.); ჯოჯოხეთური ავდარი (გ. შარაშ.); მეტად ძნელი, საშინელი (მაგ., ამინდი) (ვანი, ნ. აგიაშვილი; ქეგლ); ძალიან დიდი More…
ყიამეთ-ი კაც-ი
(გურ.) გადატ. მეტად მძიმე ხასიათის კაცი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიანა ჴველა
(ქიზიყ.) See also: ყვიანა ჴველა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიარიშობა
(რაჭ.) =გვხვდება ასეთ კონტექსტში : " ყ ი ა რ ი შ ო ბ ა ყელსაო, ღებურნი სცემდენ ყველსაო" (შ. ძიძ., 216). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ყივ-ი
(ხევსურ., ინგილ., ფშ.) მცირე ამონაზარდი თესლიდან (ა. ჭინჭარ., 201; მ. ჯან.; ი. ქეშიკ.). ="დ ა ყ ი ვ დ ა ვ კარტოხაისად ვიცით უფრო, თესლისად დაკიაპდავ ვიცით". See also: ღივი More…
ყივილ-ი
(ხევსურ.) როცა წისქვილს საფქვავი შემოაკლდება და ქვა ცარიელი ბრუნავს, ამაზე იტყვიან (ა. ჭინჭარ., 209). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყივყივაჸ-ი
(თუშ.) ნათესის გაცდენის შედეგად მეჩხერად აქა-იქ ამოსული მცენარე (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიზილ
(ინგილ.) (гызыл) ოქრო (დიალექტ., 624). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიზილარ-ი
(მესხ.) ჭარელა, მცენარეა (ა.მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიზმეთ-ი
(გურ.) (ყისმათი) ხვავი რაიმე საქმეში (ს. ჟღ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყილა-ჲ
(მოხ.) ურემზე ან მარხილზე თივის ან ძნის დასამაგრებელი გრძელი ჯოხი (ო.ქაჯ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყილევ-ი
(ზ. აჭარ.) თიბვის დროს თავისუფალი მოცელილი ადგილი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყილიფ-ი
(გურ.) (არაბ.-თურქ. kilif) თოფისა და დამბაჩის ბუდე (გ. შარაშ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყილიღ-ი, ყილიღან-ი
(იმერ., გურ.) (kilik) ფხიანი, საქმისგამკეთებელი (ვ.ბერ.), მარიფათი, მოხერხება; მარიფათიანი, მოხერებული (ა. ღლ.); კარგი სიტყვა-პასუხის მქონე, გამორჩეულად მოუბარი (წითელმთა, ი. შილაკაძე). More…
ყილიჯ-ი
(ზ. აჭარ.) (kiliç) ხმალი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყიმყიმ-ი
(მოხ.) აღტაცება, სიხარული, გახარება რაიმე მდგომარეობით (ო. ქაჯ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყინტ-ი
(გურ.) რაიმე საგნის გაწვრილებული ადგილი (წითელმთა, ი. შილაკაძე). ="ამ ძაბრს ნამეტანი მწრილი ყ ი ნ ტ ი აქ". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9