რა რგ რე რვ რთ რი რკ რო რრ რტ რუ რქ რღ რჩ რც რძ რწ რჯ
რია რიბ რიგ რიდ რიე რიკ რილ რინ რიჟ რირ რის რიტ რიყ რიშ რიჩ რიწ რიჭ რიხ
selected terms: 38 page 1 of 2
რიადაგე
(იმერ.) არემარე, კარ-მიდამო, გარემო, უბანი. =„ღმერთმა ნუ მოშალოს შენი ღარღილი ამ ჩვენ რ ი ა დ ა გ ე ზ ე“ (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
რიალ-ი
(მთიულ.) ცხვრის ფარის გადასვლა ერთი ადგილიდან მეორეზე (ლ. კაიშ.). ◊ ზიანი, ნავნები (თ. რაზიკი., „ივერია,“ № 168, 1900; ი. ჭყონ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
რიანდ-ი
(კახ.) რეჰანი, მცენარეა ბოსტნეული (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიბირაბო
(იმერ., რაჭ.) რიჟრაჟი (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიბრაბო
(გურ.) შესაღამურება, შებინდება (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიგაჸ-ი
(თუშ.) ულაზათოდ ჩაცმულ-დახურული (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიდამო
(ლეჩხ.) მიდამო; რ ი დ ა მ ო ნ ა ფ უ ზ ვ რ ე ბ-ი მიდამო ნაფუძვრები (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიდან
(აჭარ.) რისგან, საიდგან (დიალექტ., 659). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიდე
(ფშ.) შალის თავსახურავი (ვაჟა, IV, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიდილ-ი
(ფშ.) მორიდება (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიე-რიე!
(მთიულ.) შეძახილი, რომლითაც მეცხვარე ფარას მიჰყვება (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიკ-ი
(რაჭ., ქვ. იმერ.) 1 მარხილის ნაწილი; 2. კიბის საფეხური (შ. ძიძ., 212). =„კიბეს სამი რ ი კ ი გაუკეთეი“. See also: ჭიჭილაქი ◊ (ფშ., ქსნის ხეობ., მთიულ.) ცხვრის კუდი (დიალექტ., 593; More…
რიკაობა
(ქართლ.) თანაშობაა ერთგვარი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიკლე
(ზ. იმერ.) ღრიჭე (მ. ალავ., 3). =„კატა რ ი კ ლ ე თ დარჩებილ კარში შეძვრა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიკლება
(რაჭ.) უ რ ი კ ლ ე ოდნავ გამოაღე, ღრიჭე დატოვე. (ლაგვანთა, ი. თაგვაძე; ჭელიაღელე, პ. მომცელიძე). See also: რიკლე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
რიკნა
(ხევსურ.) მკლავის სისხო, მოკლედ დაჭრილი გლუვი ხე - ერთი ცალი. (ა. ჭინჭარ., 278). See also: რიკი1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
რიკნა-ი
(ფშ., ჩ. თუშ.) მოკლე ჯოხი, რიკი (დიალექტ., 593); მატყლის დასაბეგვი პატარა ჯოხი (კ. ჭრელ., 264). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
რიკრიკ-ი
(თუშ.) კისკისი, გულიანი სიცილი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიკრიკე/ა
(ლეჩხ.) 1. სულელი; ქუჩა-ქუჩა მაწანწალა; 2. წისქვილის ნაწილია (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
რიკულ-ი
(იმერ.) ბირკვილი, მოაჯირი (ვ. ბერ.). შდრ. : ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9