(გურ.) ახლადგაკაფული ადგილი, კარგმოსავლიანი მიწა (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ხის ძირიანი ქოშები (ა. ღლ.); ხის ქოში (ი. მეგრ., 184). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ქიზიყ.) თევზის საჭერი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ); ფაცერი, თევზის საჭერი ლისტი (ს. მენთეშ.); ზამთარში მდინარეში მოწყობილი თევზის საჭერი (დიალექტ., 640); თევზთ საბუნაგო (საბა; ნ. More…
(მოხ., ქართლ., ქსნის ხეობ., ხევსურ., თუშ.) „მთაში ჩვეულებრივად აქვთ : მსურველი მივა მეცხვარეებში და ითხოვს ცხვარს, ისინიც მოუგროვებენ და მისცემენ. ამგვარად ცხვრის მოგროვებას ჰქვია „ო ჩ ხ ა More…
(მესხ.) მდინარეში ჩაყრილი ქვის ყორეები თევზის საჭერად (ი. მაისურ.). See also: ოჩხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page