ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
აშა აშე აშვ აში აშლ აშრ აშტ აშუ აშქ აშხ
selected terms: 22 page 1 of 2
აშალ - ი
(ხევსურ.) წვრილი კვერი ( ა. შანიძე, ხევსურ. პოეზია, 574; ა. ჭინჭარ; 213). =„თელასთან საკლავებს ჴოცდეს, იქით ა შ ა ლ ს ა შლიდესა“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
აშარი
(ქართლ.) (hasari) მოჩხუბარი, თავშეუკავებელი, ბოროტი ( შ. ძიძ., ანგარიში). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშარკლა
(ინგილ.) ქანაობა ფეხებაწეულად ( მ. ჯან). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშას დაკვრა
(ქართლ.) უარის თქმა; ა შ ა დ ა უ კ რ ა გადაჭრით უარი უთხრა ( ა.ღლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშაქარ - ი
(მოხ.) აშარი, თავხედი, თავგასული, ანჩხლი, ავი ( ა. ყაზბ., I I I, შ. ძიძ., 646). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშაღლარა
(ქიზიყ., ქართლ.) (aşaġilar) უსირცხვილო, ბიჭური საქციელის ქალი (ს. მენთეშ.); მეტისმეტად თამამი (შ. ძიძ.., ანგარიში) =„ჩვენებიანთ თამრო ა შ ა ღ ლ ა რ ა ა ნამდვილი." =ქართულ More…
აშექა
(ფშ.) ხახმატის ჯვრის ერთ - ერთი დობილთაგანი სამძიმართან, თამარქალთან, ხოშექასა და მზექალასთან ერთად ( ვაჟა -ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
აშვატიება
(გურ.) ხელით აყვანა ბავშვისა, კაცისა ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშიქარეთ
(აჭარ.) (სპ.-თურქ. asikare.) აშკარად, ცხადად ( დიალექტ.,656). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშლამაშლა
(ლეჩხ.) აშლილობა, უთანხმოება ( მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშლეტილ - ი
(თუშ.) უგულოდ გაზრდილი მცენარე ( პ.ხუბ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშრატება
(გუდამაყარ., მთიულ., ფშ.) აჭრა რძისა (ლ. ლეონ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშრეტა
(ქართლ.) პური რომ თავთავს გაიკეთებს და მარცვალს არა ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: აოდვა, აჩალვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
აშტან - ი
(ქიზიყ.) სიმინდის ფქვილი და პურის ქატო წყალში გახსნილი, რომელშიც საძირის ტყავებს ჩააწყობენ, რომ ბალანი შეუფუცუნდეს და გასცვივდეს ( ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
აშურა
(ხევსურ.) ხალის შეჭამადი (ა. ჭინჭარ., 214). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშურაჸ - ი
(თუშ.) ქუმელმოყრილი დო ( თ. უთურგ.; პ. ხუბ.). See also: აშურა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აშურება
(თუშ., ფშ.) შეძულება (ი. ბუქურ., 129); შეჯავრება, შეზიზღება ( ი. ქეშიკ.); ა შ უ რ დ ე ბ - ა შეიძულებს, მტრად გადაეკიდება ( ვაჟა - ფშ, მც. ლექსიკ.). =„ ა მ ი შ უ რ დ ნ ე ნ სწორები, არც More…
აშურებდა
(მოხ.) აჩქარებდა (ა. ყაზბ., I I, 54; შ. ძიძ., 558). შდრ.: დ. ჩუბ., ქეგლ. =„გააღე და გაიგებ... ჩქარა გავიყენეთ! - ა შ უ რ ე ბ დ ა გარეთ მყოფი“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
აშურმა
(ფშ.) (asirma) ყაწიმი. შდრ.: აშურმანი ( ვაჟა,I, ა, შან., 359); ვერცხლის ბალთები ერთმანეთზე აკინწლული; ერთმანეთზე ასხმული ვერცხლის ბალთები და გულზე ასასხმელი ძეწკვები ( ვაჟა -ფშ. მც. ლექსიკ.). More…
აშურმან - ი
(ხევსურ.) ხმლის სამკაულია ერთგვარი. შდრ.: აშურმა ( ა. ჭინჭარ., 307). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9