ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
აფა აფე აფი აფო აფრ აფტ აფუ აფშ აფჩ აფხ
selected terms: 44 page 1 of 3
აფალ -ი
(ქართლ.) ქონება, შეძლება ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ◊ (ფშ.) ამბავი, თავგადასავალი (ი. ქეშიკ.) „ თავთავის ა ფ ა ლ ი მოაყოლეს“ ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
აფალა
(ქიზიყ.) ღონე, ჯანი, შეძლება ( ს მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფაფხვა
(ქართლ.) გაჭირვებით ასვლა ( მაგ., ბანზე, ხეზე და სხვ.), აფოფხება ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
აფე - ჲ
(თუშ.) მწვანე ( თ. უთურგ.); მწვანე ფერი ( პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფეთქაობა
(კახ.) See also: ათჩხირაობა. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფელკვა||აფეშხვა
(ხევსურ.) საკლავის აქნა ( ა. ჭინჭარ., 241). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფერ - ი
(გურ., იმერ., ლეჩხ.) არაფერი ( დიალექტ., 662, 674; პ. ჯაჯან; I X, 244: ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფერებულ - ი
(რაჭ.) სიმწიფეში შესული პურის ყანა, მკის წინა პერიოდის პურეული =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფესკვა
(კახ.) საკლავის ასო - ასო აჭრა, აქნა. შდრ.: აფელკვა ( ა.მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფეშხვა
(ხევსურ.) See also: აფელკვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფეშხოება -ჲ
(თუშ.) See also: აფელკვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფიკა
(ხევსურ.) ჩვეულებრივი კოვზი (ა. ჭინჭარ. 296). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფისება
(აჭარ.) See also: ატოლოშინება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფიშფიშება
(ქართლ.) მალე და ცუდად მოხარშვა, მაგ., ფაფისა; გადატ. გაბრაზება (შ. ძიძ., ნ. კეცვხ., პ. ხუბ.).. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
აფოლება
(ქართლ.) 1.გაუფასურება, ღირსების დაკლება, არაფრად ჩაგდება. ; 2. პატარა ნელი ცეცხლის დანთება, აბოლება ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.).შდრ.: ქეგლ. =„ცეცხლი ააფოლა“ See also: დაფოლება More…
აფორვა
(აჭარ.) ობის მოკიდება, დაობება ( შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფრაკ - ი
(გურ.) See also: დააფრაკება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფრაკად ყოფნა
(კახ., ქართლ.) ჭკუაზე აფრაკად ყოფნა, სიგიჟე, სისულელე ( ა. ღლ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფრთობა
(ქართლ.) სიხარულით ფრთაშესხმა, აღფრთოვანება ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ.ხუბ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აფრობა
(ფშ.) აყოლიება, შეპყრობა ( ი.ქეშიკ.) =„ წარსულის მოგონებითა სევდა - ოცნებამ აიფრო“ ◊ (ფშ.) აკლება, დაპყრობა (ი. ქეშიკ.). "ზურამ ა ი ფ რ ო ქვეყანა." ქართულ კილო-თქმათა More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9