(ლეჩხ.) ჯოხზე წამოცმული ტილოს ჩვარი, ქვევრის ფსკერზე დარჩენილი წყლის ან თხილის ამოსაშრობად (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ზ. აჭარ., გურ.) (დიალექტ.olka) ჯარი, ჯარიანობა, ხალხი, ბრბო, ჯანყი, ომიანობა (შ. ნიჟარ.; ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ოკრიბ.) ადგილობრივი ჯიშის მსხალი, საშემოდგომო, მოკლე ყუნწიანი, მრგვალი, მოშავო ფერისა (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ზ. აჭარ.) (არაბ.-თურქ. öm(ü)r.) სიცოცხლე, ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობ, ცხოვრება (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(იმერ.) ლარძაყინი, სახლის ოთხი კუთხის გადასაკიდელი, ზღუდე (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) ხრიკი, ხერხი, მოხერხებული საქმე (ვაჟა, I, IV, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page