მეგრულ-ქართული ლექსიკონი - Terms starting with ‘ქ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login მეგრულ-ქართული ლექსიკონი

ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ

ქა ქე ქვ ქი ქლ ქო ქრ ქუ ქშ ქჷ

selected terms: 705

<< Prev 1 2 3 4 5 6 7 .. 36 Next >>

page 4 of 36

ქარაოცა (ქარაოცას): ქარაოცი; აჩქარებული ადამიანი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ქარაფა (ქარაფას): გაუმაძღარი, მშთანმთქმელი. =ქარაფა კოჩიე, მუთუნი ვაარძღანს; მშთანმთქმელი (გაუმაძღარი) კაცია, არაფერი არ გააძღებს =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] More…
ქარაფი ტკიბირ-ი (ქარაფი ტკიბირს): მსხვილად მცრელი საცერი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, More…
ქარაქუა (ქარაქუას): გამოტოვებით, ჩაგდებით გაკეთება რისამე. ქარაქუა კოჩი ზერელე კაცი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე More…
ქარახს-ი (ქარახსის): (ქერაზი; ზ. აჭარ., გურ. ქარახსი ხარის ან კამეჩის რქა, რომელშიაც ურმის ბორბლის საპონს ან კუპრს ინახავენ (ს. ჟღ., შ. ნიჟარ.).) სვირი; რახის დასალევი რქა, ყანწი (მ. კვირტია) More…
ქარბორია (ქარბორიას): ძლიერი ცივი ქარი (ჩრდილოეთისა), ბორიო See also: ბორია (ბორიას) ◊ (ჩვენგან შორს) ვაგმაგონა ეთი ამბე, ქარბორიას ინა - არ გამაგონო ეს ამბავი, შორს ჩვენგან ის (ქარს - ბორიას More…
ქარგილ-ი (ქარგილ/რს): მიმღ. ვნებ. წარს. ქარგუნს ზმნისა {მო}ქარგული =მარგალიტით მოქარგილი; მარგალიტით მოქარგული ქხს, 1, გვ. 49 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ More…
ქარგინჯ-ი (ქარგინჯის): ქარბორბალა =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
ქარგუა (ქარგუას): სახელი ქარგუნს ზმნისა ქარგვა =ასე ვიჭყანქ ქარგუას; ახლა ვიწყებ ქარგვას. ეკური, გვ. 393; ქარგუნს (ქარგუ; {მო}ქარგა; უქარგუ; {მო}უქარგავს; ნოქარგუე(ნ); ქარგავდა თურმე) გრდმ. ქარგავს.; More…
ქარება (ქარებას): {გა}ქრობა, {გა}ტაცება, განადგურება. =ფიქრიქ ეშე გეექარუ; ფიქრი ზევით გაქრა. : შ. ბერ., გვ. 131; თეში რაგადი დო გეექარუ; ამის თქმა და გაქრა: შ. ბერ., გვ. 131 See also: ნქარება More…
ქარვასა (ქარვასას): ქარვასლა. =ზღვა ქოძირჷ, ქარვასა მიშადგჷდჷნ ფერი; ზღვა ნახა, შიგ ქარვასლა რომ დგას ისეთი: მ. ხუბ., გვ. 208 See also: ქარვასქა (ქარვასქას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ქარვასქა (ქარვასქას): ქარვასლა. =ქარვასქას გომეპიქ; ქარვასლაში ვიდგომები ქხს, 1, გვ. 101 See also: ქარვასა (ქარვასას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; More…
ქართ-ი (ქართის): თბილისი. =ქართიში აშო ცელი ვეშიი:; ქართის (თბილისის) აქეთ ცელი არ იშოვება.კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 146 See also: საქორთუო (საქორთუოს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ქართა (ქართას): ქართა. საქონლის დასამწყვდევი, ირგვლივ მოზღუდული, უსახურავო, ბაკი. =ქართას შიგნით კეთდებოდა ჩხანჭი (იხ.). გადატ. ალყა. უცებაშე ჯარიშ ქართას ქიმშალეს; უცბად ჯარის ალყაში მოხვდნენ More…
ქართაყან-ი//ქართახან-ი (ქართაყ/ხანს): საზიზღარი; ოხერი; ქაქანა (პირი). =ართი ქართახანი გუუტუუ დო მაჟია ქართახანი ქიმიჸონუ; ერთი საზიზღარი გაუშვა და მეორე საზიზღარი მოიყვანა. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ქართუა (ქართუას): (კირუა; ხართუა) შეკვრა, შებოჭვა; გაბაწვრა, ხლართვა =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ქართხა (ქართხას): ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად, გვერგვი. =ქართხა რე შქერიშ ჭჷნჷშე ღობილი რგოლი ხარხიშოთ; ქართხა არის შქერის წნელისაგან მოწნული რგოლი ხარიხისათვის.; More…
ქართხან-ი (ქართხანს): ხის დაწნული რგოლი See also: ქართხა (ქართხას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. More…
ქარიატა (ქარიატას): ძალიან მაღალი; მაღალი სახლი; ქარმიუწვდენი. =ინეფიში ბირა-ხიოლი ქარიატა გვალეფი დო ცაშა მიონჭჷ; იმათი სიმღერა-მხიარულება ძალიან მაღალ მთებსა და ცას სწვდება.: ყაზაყ., 1.05.1931, გვ. 3; More…
ქარილ-ი (ქარილს): მიმღ. ვნებ. წარს. ქარუნს ზმნისა {და}ქარული; დახუთული. =დააზღოდუუ ფარფალქჷ დო, რენ, თინეფითი ქარილი რე; მუსრი გაავლო `პეპელამ' და, რაც ჰყავთ, ისიც დახუთულია =მეგრულ-ქართული More…

მეგრულ-ქართული ლექსიკონი

<< Prev 1 2 3 4 5 6 7 .. 36 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS