ღა ღე ღვ ღი ღნ ღო ღრ ღუ
ღად ღაზ ღაი ღან ღარ ღაღ ღაწ ღაჯ
selected terms: 12 page 1 of 1
ღადა-ღუდა
ოღრო-ჩოღრო, ჩახერგილი, უგზო-უკვლო, ხერვ-ხუვი. „თევდორემ თათრის ჯარი ათას ღადა-ღუდა ადგილებში ატარა“ (გრ. ყიფ., „მოამბე“, 1895 წ., № 8, გვ. 111). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: More…
ღადღადი
უჯერო ლაპარაკი, ჯიჯღინი. ◊ ცეცხლის ელვარება. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). More…
ღაზლი
რუმბის პირის შესაკრავი მატყლის კანაფი. იმერ. ნართის ძაფსაც ეძახიან. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, More…
ღაზო
„ღაზოს დათრგუნვა“ („განათ“., 1915 წ., № 5-6, გვ. 372) =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ღაითაღი
ერთგვ. საცეკვაო ჰანგია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ღანძილი
ერთგვ. მცენარეა, ხმარობენ წნილად. მჭახე სუნი აქვს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). More…
ღარადა
გირლიანდი, ყვავილების გრძელი წნული. იხ. ვაჟას „მოკვეთილი“, ბოლო სურ., გულსუნდასა და ბახას დიალოგი. ეს სიტყვა ნახმარი აქვს ვაჟას მოთხ. „დარეჯანშიც“. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ღარღლი
ვ. ბარნ. ხშირად ხმარობს ამ სიტყვას. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ღარძლა
სირაჯების ტერმინია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ღაღადი
ვედრება. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ღაწვი
ლოყა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ღაჯუნი
ანუ ღიჯინი; ხვეწნა, თნევა. „ამისთანა ღაჯუნს ჩვენში ვაჭრობის სახელი ჰქვიან“ („ივ“., 1887 წ., № 148). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9