აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ
ახა ახვ ახი ახმ ახო ახრ ახტ ახუ ახშ
selected terms: 14 page 1 of 1
ახალუხი
„Ахолук“ - ამ სათაურით სასიმრერო ლექსი აქვს რუს პოეტს Полежаев-ს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, More…
ახარ
ბოლოს და ბოლოს. აქედან ახრიზამანი, ბოლო ჟამი, განკითხვის წუთი. “Окажи наконец (ахир) милость этаму нищему“ (Доклады Ак. Наук СССР, 1937, т. 2, ст. 38). ◊ წარმოებულია სიტყვიდან More…
ახვარი
ანგლი, უპატიოსნო, გამოუსადეგარი, არამაქნისი. ◊ ნარჩომი. ◊ ავარა, უსახლკარო, მოხეტიალე. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან More…
ახი
კუთვნილი. (იხ. ჰახი). „სანამ არავინ იცის, ახსაც უჭერენ“ („პეპო“, გვ. 184). „ვაა, შენი ახი მიიღე“ (ორ-ანი,, „ივ’., 1894 წ., N 174). ◊ კუთვნილი ფული. „მე დაცდა არ შემიძლიან. More…
ახირ
საბოლოო, უკანასკნელი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ახმახ
უგუნური. „ახმახ, შენს სიცოცხლეს რათა აჭლექებდი’ (თხზ., ზ. ანტ., გვ. 135). „ - ჩოთქი არ გახლავს, აღა, ოთახი რით დავხვეტო? - ტო, ახმახ, დახვეტო, განა გომურია“? (რ. ერისთ., „თეატრი’, 1889 წ., More…
ახმი
Подъём (ფეხსაცმლისა) (მ. ხუბუას თარგ., „ჯემალზადეს ნოველები’, „მნათ“., 1935 წ., N 5 გვ. 108). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან More…
ახორმაზი
ავხორცი (ს. მგალ., „ჯორზაქარა“, თავი I, ორი ფურცლის შემდეგ). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ახრი თუთა
უკანასკნელად შემოსული თუთა, მეტისმეტი ტკბილია, მომწვარივითაა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ახრიზამანი
აღსასრულის დღე, განკითხვის დღე, მაგ., კინტოები, როცა თუთას ჰყიდიან, ჰყვირიან ხოლმე: აბა, ახრიზამინი თუთა! ახრიზამინი თუთაო! ე. ი. უკანასკნელი, ბოლო თუთაო. სხვანაირად ამბობენ: ერთი დესეტნიკი More…
ახტაფა
თუჯის ქეთლი, რომელსაც მუსულმანები საპირფარეშოში ხმარობენ. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ახტაჯანა
ტამამი, ცელქი, მხიარული, უშიშარი, გამჭრიახი. „რას აუღია თავი იმ ახტაჯანას და რას დაალაჯუნებს“? (დ. თურდ., „ოქროს თავთავი“, გვ. 4, 1929 წ.). ◊ ონავარი, ცელქი, დაუდეგარი. More…
ახურაი
თავლაში გრძელი ფიცარი, ნავს რომ ჰგავს, ბაგა - ძირსაა, ახურა - ზევით. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ახში
მაინც. „ზანდუკელის ბაქიბუქმა მეც დამაკვეხა ახშია“ (ვაჟა, ტ. IV, გვ. 181). ◊ ბოლოს და ბოლოს. „ახში ყველანი ხომ უნდა ჩამოვიდეთ“! (განაგონი ტრამვაიში დედაკაცისაგან). „ვიწრო კაბა More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9