ხალიფა [არაბ. chalifa ნაცვალი, მოადგილე] – (ისტ.). უმაღლესი ტიტული მუსლიმანთა ფეოდალური მმართველისა, რომელსაც ეპყრა სასულიერო და საერო ხელისუფლება; ამ ტიტულის მქონე პირი. =უცხო More…
ხალიფატ-ი - (ისტ.). 1. ფეოდალურ მუსლიმანურ ქვეყნებში: სახელმწიფო წყობილების სისტემა, სადაც თეოკრატიული ხელისუფლება იყო. 2. არაბების დაპყრობათა შედეგად შექმნილი ფეოდალური სახელმწიფო, რომლის More…
ხალტურა [რუს. халтура < ლათ.] – (საუბ.). 1. ძირითად ხელფასს ზევით, დამატებით, ფარულად ნაშოვნი ფული. 2. უხეირო, არაკეთილსინდისიერი მუშაობა. 3. ასეთი მუშაობის პროდუქტი; ამ გზით More…
ხედივ-ი [თურქ.- სპარს.] - ეგვიპტის მმართველთა მემკვიდრეობითი ტიტული 1867-1914 წწ.-ში (ნიშნავს „ხელმწიფეს“, „მბრძანებელს“) ანიჭებდა თურქეთის სულთანი, რომელსაც ეგვიპტე ნომინალურად More…
ხის ჯოხი, რომელზეც დაჭიმულია ცხენის ძუა, გამოიყენება ბგერის მისაღებად ხემიან სიმებიან საკრავებზე. თანამედროვე პროფესიულ საშემსრულებლო პრაქტიკაში გამოიყენება XVIII ს-ის დასასრულს ფრანგი More…
ხირაგანა [იაპ.] - იაპონური ანბანის ერთ-ერთი გრაფიკული ფორმა (ორიდან); თითოეული ასო წარმოადგენს ომონიმური იეროგლიფის შემოკლებას გაკრული ხელისათვის; იყენებენ ხელით წერის დროს (იხ. კანა). More…
ხასიათდება მოცულობით (დიაპაზონი), სიმაღლით (რაც დამოკიდებულია რხევათა სიხშირეზე), სიძლიერითა (რხევათა ამპლიტუდის მიხედვით) და შეფერილობით (ტემბრი). სასიმღერო ხმები დიაპაზონის მიხედვით More…