ჯა ჯგ ჯე ჯვ ჯი ჯლ ჯმ ჯო ჯუ ჯღ
ჯოგ ჯოლ ჯომ ჯონ ჯორ ჯოშ ჯოჩ ჯოხ ჯოჯ
selected terms: 17 page 1 of 1
ჯოგლატო
ჩოლფოტო, გაუთლელი, მოუხერხებელი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯოლღი
ჩელხის გალეწვით მიღებული ხორბალი. არ არის კარგი ხარისხის. = „ჯოლღის პური იყო და თონემ არ დაიჭირა“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ჯომარდი
ყოჩაღი, ქველმოქმედი, მოწყალე, საპირისპირო: ნამარდი. See also: ნამარდი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 More…
ჯონჯი
დახეულ-დაგლეჯილი, დაძველებული ქსოვილი (სამოსი), ძონძი. =„ეგ რა ჯონჯი გაცვია?!“ See also: დაჯონჯვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ჯონჯოლი
მიწაზე გართხმული წვრილფოთოლა მცენარეა, უფრო ფერდობ ადგილებზე მოდის, ზაფხულში თეთრ ყვავილებს იღებს. ბარულით ან ხანჯალა დანით თავისი ღვიტით იღებენ, რეცხავენ, ყრიან მდუღარე წყალში მოკანთლავენ More…
ჯონჯღვლა
უშნოდ მოგროვება, თავმოყრა, ჩონჩხვლა. სხვადასხვა რამის დაყრა-დახორავება. =„მაგ ძირ ეგრე რო ჯონჯღლამ, ქარი არ გადააბრუნამს?!“ See also: აჯონჯღვლა, დაჯონჯღვლა =ჯავახური ლექსიკონი / More…
ჯონჯღლი
აჩონჩხლილი რამ, გროვა. =„ქვრივ ქალ გასაღებების ჯონჯღლა ჰქონდა.“ See also: დაჯონჯღვლა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ჯორეკალა
ეკლეანი მცენარეა. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯორი, ვირი
იხმარება ვირის გაგებით. ჯორის გაგებით კი ჯორცხენა იხმარება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯორის თორბა, ვირის თორბა
ვირის საკვების ჩასაყრელი პატარა ტომარა. მოგზაურობის დროს ყელზე ჩამოჰკიდებენ და ისე აჭმევენ. აქედან ანდაზა: „ჯორის თორბა რო სტამბოლ წაიღო, ისევ ჯორის თორბა იქნება“. =ჯავახური More…
ჯორცხენა
ჯორი, ვირისა და ცხენის ნაშიერი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯოში
მქისე, ხეშეში, უხეში. =„ჯიელია, მარა ჯოში სახეზე აქ, გეგონევა, ბებერიაო“. See also: დაჯოშვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ჯოჩი
ბავშვის ენაზე ჯოხი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯოხის მიყუდება
თავზე მოხვევა, საქმის დაკისრება. =„ამამაც პეტრეს ჯოხი მიაყუდა: შენ გაკეთეო“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ჯოჯგანა
სამფეხი სადგამი, დაჭედვისას ხარის ფეხებს შორის გაბმულ უღელს შეუყენებენ შუაწელზე, რომ დასაჭედი პირუტყვის ფეხები მაღლა გააჩეროს და ნალბანდს დაჭედვის საშუალება მიეცეს. =ჯავახური More…
ჯოჯო
ქვეწარმავალი, ხვლიკისებრი ხორკლიანი, მსხვილი, დიდტანოვანი. ◊ ადამიანი დაბალი ტანის, უშნო, დაჯოჯილი. ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ჯოჯო ბაყაყი
მსხვილი ბაყაყია, ხორკლიანი ტანით, შავი ან ნაცრისფერი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9