ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginჯავახური ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ
წა წე წვ წი წკ წლ წმ წო წრ წუ წყ
წა წაბ წაგ წად წავ წაზ წათ წაი წაკ წალ წამ წან წაპ წარ წას წატ წაუ წაფ წაქ წაღ წაყ წაწ წახ წაჯ
selected terms: 5
 
 page 1 of 1
წანკლიანი
(ენა, ნათქვამი, ადამიანი) გესლიანი, ღვარძლიანი. = „წანკლიან სიტყვას რო იტყვის, რაგო არ გაბრაზდები!“; „ისეთი წანკლიანი ენა აქს, რო...“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. More…
წანწკალა
ტანწვრილი, კარგად გამოწყობილი, კოხტა, მოხდენილი ახალგაზრდა. =„ნახე, რა წანწკალა გოგოა, ამი ჩაყლაპა მოგინდება“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
წანწკარი
წყლის (სითხის) ხშირ წვეთებად ან ნაკადად დენა. =„არაყი სუ წანწკარით მოდის“.; „ვეფხისტყაოსანში“: „იცინოდით და იმღერდით, ნუ ცრემლით აწანწკარით“. (სტრ. 1633) =ჯავახური ლექსიკონი / More…
წანწლა
მაღალი, სუსტი და მოხრილი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
წანწლე
მეტსახელი სუსტი, მაღალი ადამიანის. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯავახური ლექსიკონი
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9