ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginჯავახური ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ
ტა ტე ტვ ტი ტკ ტლ ტნ ტო ტრ ტუ ტყ
ტუგ ტულ ტუნ ტურ ტუს ტუტ
selected terms: 12
 
 page 1 of 1
ტუგო, ცუგრო
ცუგო, პატარა ძაღლი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ტულკა ურემი
რკინის ღერძიანი ურემი, რომლის ღერძი უძრავია. მასზე ტრიალებენ ბორბლები. ფერსო ურემი საპირისპიროა, ღერძზე უძრავად დამაგრებულია ცალი გოგორა (მეორე ცალის მორგვში ღერძი ბრუნავს), ღერძი დათვების More…
ტულფი
ფოცხის, ფორჩხის ტარი, რომელზეც დალაგებულია თითები და დამაგრებულია სახელური (ტარი) ან ხელნები. See also: ფოცხი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
ტუნტურა
შეჭამანდი: წყალწყალა, საკმაზი რომ აკლია. =„რა არის ქა, ტუნტურა წყალია, რა შეჭამს ამას“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ტურტლი
ჭუჭყი, სიბინძურე. ტურტლიანი – ძლიერ ჭუჭყიანი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ტურტური
(მუშტის, ჯოხის, კეტისა თუ სხვათა) მოღერება. =„მუშტს ცხვირწინ მიტურტურამდა“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ტუსკვა
დატუქსვა. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ტუტე
მეტად მარილიანი, მლაშე, მაგრამ საზამთროდ ჩადებული ღიმის წნილსაც ტუტე ჰქვია. See also: დაქვავება =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ტუტუნი
თავისთავად: ბუზღუნი, ბურტყუნი. =„თუ სათქმელი გაქს, თქვი, შენთავათ რას ტუტუნამ მანდ!“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ტუტყი
ჭუჭყი. ტუტიანი – ჭუჭყიანი. See also: მოტუტყვნა ◊ სახელგატეხილობა, მოყივნება. „ცუდი კაცი ახლო არ’ნა გაიკარო, თორე იმის ტუტყი შენც მოგეცხება“. ◊ ნაშიერი. ამავე More…
ტუტყნა
გასვრა, გაჭუჭყიანება. ტუტყუნის – სვრის, ტუტყიანი – ჭუჭყიანი. See also: გატუტყნა, მოტუტყნა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ტუტყუნი
გაუგებარი, ცხვირში ლაპარაკი, დუდღუნი. =„ისრე ტუტყუნით ლაპარაკობს, რო ვერაფერი გავიგე“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ჯავახური ლექსიკონი
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9