ძლიერ წვრილ ფითილიანი ჭრაქი ოდნავ რომ ანათებს. See also: ჭრაქი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
ნაპირი, კუთხის მხარე, მხარე (მიმართულება). =„ამ კიდეზე წადი, სხვა მხრით ნუ გაუხვევ“. ◊ კიდევ, ისევ. „შენ კიდე მოხვედი?! წაიღე ეს და შენი ფეხი კიდე აქ არ დავინახო!“ More…
წვრილი პური, ასე ამ სიტყვას ხმარობენ სოფელ ჭიხარულასა და მურჯახეთში. (ჩაუწერია გრ. ბერიძეს) =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ქალის ყბაზე ჩამოშვებული მცირე ნაწნავი, დალალი. რადგან რამდენიმე აქვთ ჩამოშვებული, ამიტომ იხმარება კიკინები. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
სიტყვა, ნათქვამი გადაკვრით, მინიშნებით, არაგარკვეულად, ყურმოკრილი. ამავე მნიშვნელობით ეს სიტყვა ფშავშიც იხმარება. ვაჟა წერს „ბახტრიონში“ – „გაიგებთ იმის წაძღოლას, მიჰხვდებით კილაკავადა...“ More…
კლდე. ამგვარად გამოსთქვამენ სხვა სიტყვებსაც (კირავი, მიზე) სოფელ თოკში, ვარგავში, ოკამში. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
მარცვლოვანი მცენარის კანი. =„კორკოტი უფრო დიკისა ვიცოდით, იშვიათად ქერისასაც ვაკეთამდით, დინგზე ან როდინში იმიტონ ვნაყემდით, რო კილი გასცლოდა“. See also: სამარილე ◊ ნაკლი რამ. More…
ადამიანის თავის ზედა ნაწილი (კეფის ზემოთ). (ქეგლ). =„ქუა შიგ კინკრიხოში გაარტყა“. ◊ მთის, ხის წვერო, კენწერო. „აი იმ მთის კინკრიხოზე ისრე ავალ, რო ერთხელაც არ დავისვენამ“. More…
თვალის მოჭუტვა, მოწკურვა. =„ეგრე იცის მაგამ თვალის კიჟვა“. See also: ამოკიჟვა, მოკიჟული, კიჟო =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ყიჟინა, ძლიერი ხმაური. კიჟინას უძახიან იმასაც, ვისაც კიჟინა ხმა აქვს, კიჟინით ლაპარაკობს. See also: კიჟინა ხმა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
to main page 
top of page