ღა ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღჯ
selected terms: 80 page 3 of 4
ღინჭა
ძლიერ გამხდარი, მჭლე. =„ამ ღინჭა გოგოსაც არ უყურამ, რამთენი შეიძლო!“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 More…
ღირღალი
ქვიანი ადგილი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღირღიტა
ხარაზნის დიდი გოგორა. =„გასწი გუთანო, თავს გადი, ღირღიტავ ბანი უთხარო“. (ხალხური) See also: ხარაზანი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ღირღიტი
დავა, კამათი, ღიჭინი. =„რავი რაზე დაიწყო ღირღიტი“. See also: ღიჭინი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 More…
ღიჭი
წვრილი ქვა მრავალი. =„რანაირი ყანაა აქ, ღიჭით არი სამსე.“ See also: ქვა-ღიჭი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ღიჭიანი
ადგილი წვრილ ქვიანი. = „ღიჭიანში ვიარე და ფეხიგულები სუ მტკივა.“ See also: კაპა-კუპა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ღიჭინი
მრავალგზის გამეორებული თხოვნა, ხვეწნა. =„ნუ მეღიჭინები, გითხარი, არ მოგცემ მეთქი, რაღაზე მთხომ“. See also: ღირღიტი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
ღიჯვნა
ღრჯნა, ღრნა, ბლაგვი იარაღით უშნოდ ჭრა. =„მოკბიჩე და ისე ჭამე, რაგო ღიჯნი მაგ ვაშლ“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ღიჯი
გვერდულად ამოსული კბილი, ღრჯოლი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღლაბუცი
ხელის მოკიდებით ხუმრობა, ბღლაძუნი. ხშირად ქალ-ვაჟი რომ შეეთამეშება ერთმანეთს, იმაზე ამბობენ: =„თავითვინ ღლაბუცომენ, რას ერჩი!“; „ი ბიჭ უყვარს ჰალბათ, ნახე რაგო ეღლაბუცება!“ More…
ღლავი
დიდი თევზი, ლოქო. წარმოდგენით: არსება, მზამზარეულ, სხვის ხარჯზე რომ მოითხოვს ჭამას, სხვას რომ შესჩერებია. = „ღლავისებ რო დაგიღია პირი და მამჩერებიხარ, რას მაჭმემსო, წადი, გაანძრიე ხელი და More…
ღლამი
ძლიერ მჭლე, სუსტი. See also: მიიღლამა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღლია
იღლია. ◊ თივის, ბჯის ზომის ერთეული, რამდენსაც კაცი იღლიაში ამოდებით წაიღებს. „ერთი კარგი ღლია დაუყარე მაგ ხარებ, რო გაძღენ.“; „ეს რა ბუნულია, სამი ღლია ძლივ გამოვა.“ More…
ღმეჭა
უშნოდ სიცილი, კრეჭა. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღმურძვლა
ხარბად ჭამა. =„დაინახე ერთი რაგო ღმურძლის ამ პურ.“; „ნახე რაგო იღმურძლება.“ See also: დაღმურძლა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ღნავილა
ვინც ღნავის, სუსტი ხმით ტირის (ბავშვი). =„ძიენ ღნავილა ბავშვია, გული გადამიწურა, სუ ეგრე ღნავის“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ღნავილი
სუსუტი ხმით ტირილი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღომბორა
ბომბორა, დიდი ძაღლი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღონღილი
უძლური: სიარული, არსებობა. =„როგორც იყო აღონღილდა“. ; „ეგრე არის რა, თავისთვინ ღინღილემს“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ღოჯი
უშნოდ წინ წამოსული კბილი. ◊ ღივი, აღოჯება. აღოჯება ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9