კა კბ კე კვ კი კლ კმ კნ კო კრ კუ
selected terms: 280 page 14 of 14
კურტნი ჩალა
ლელის ნორჩ გამონაყარს დასჭრიან, გაახმობენ, რბილია, კურტანის ქვეშ საფენად იყენებენ. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
კურცხალი
ყანაში მოუხნავად დარჩენილი ადგილი, გუთანი რომ ვერ მიუდგება და ვერ გამოხნავს (კავით ჩაახნავენ ხოლმე). =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
კურცხლა
მოკურცხლა, გაიქცა. =„რო გაიგო უნა მცემოსო ისე კურცხლა, რო თვალი ვერ მოვკიდე“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
კურცხულა
მსხლის ჯიში: ისხამს წვრილ ნაყოფს, ტკბილი და გემრიელია. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
კუსკუსი
კრუხის ხმიანობა, საბუდარში კვერცხებს რომ უტრიალებს, ან წიწილებს რომ უხმობს. ◊ ბებერი ქალის კრუსუნი. ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
კუსკუსი, ტუსტუსი
კუნკული, ბებრის ფეხაჩქარებული სიარული. =„თელი დღე არ ჩერდება მაგი ფეხი, სუ კუსკუსომს, აგერ ეხლაც კუსკუსით არ მოდის“.; „მოკუსკუსდა ბებერი!“ See also: მოკუსკუსება =ჯავახური More…
კუტალი
მთლიან ხეში გამოთლილი კოკა (ჩვეულებრივ კოკაზე მცირე მოცულობისაა), გრძელი წურწუმითა და ყურით (სახელურით). =„ქალი წავიდა წყალზედა, თან გავაყოლე თვალია, აამსო კოკა- კუტალი, შიგ გაუყარა More…
კუტი
ვენახი დაბალი ვენახი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
კუტი ქვაბი
სპილენძის დაბალი, უყურო ქვაბი, 1,5 ვედრომდე ტევადობის. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
კუშტი
პირქუში, მორუშული, მწყრალი. =„ვეფხისტყაოსანში“: „გული ერთსა დააჯეროს, კუშტი მიჰხვდეს, თუნდა ქუში...“ (სტრ. 251.) =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
კუწკუწი
წკირ-წკურის, ფიჩხის ანთება, აალება. =„ერთი წკირ-წკური მიაყარე ბუხარში და შენებურათ კუწკუწი დააწყებინე“.; „ხმელი ფიჩხია და ნახე, რაგო კუწკუწი დაიწყო!“ See also: წკირ-წკური More…
კუწუბი (კუწუბო)
ბრტყელ ზედაპირზე ბუსუსივით ამოჩრილი წვერიანი რამ. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
კუწუმწრახი
ძუნწი, კრიჟანი. = „კუწუმწრახ კაც ზოგჯერ უფრო მეტი ეხარჯება“.; „ეგრე რო კუწუმწრახომს, რა’ნა წაიღოს ამ ქვეყნიდან?“ See also: კრიჟანი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. More…
კუწუწი
ყანის, ჭალის გათიბვის შემდეგ დარჩენილი ღერები. =„ნათიბში, ფეხშველა რო დადიხარ, კუწუწები შეგერჭობა“. See also: ფეხშველა ◊ ცოცხის განაცვეთი. „ე კუწუწი ცოცხი რო მოსდო და More…
კუწუწი მოედო
ეწყინა, შეწუხდა რაიმე საწყენის გამო, საწყენად დარჩა. =„ი მაგათ რათ მოედო კუწუწი, მაგაზე ხო არ ვთქვი...“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
კუჭეჭა
ფიცხი, პატარა რამეზეც რომ ჯავრობს. =„ეგრე კუჭეჭაა და რას უზამ!“ See also: გულკუჭეჭა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
კუჭი! კუჭო!
მიალერსებით, მოფერებით, მიმართვა ვინმესადმე, უმეტესად ბავშვისადმი. =„მოდი კუჭი, ჩემთან“.; „კუჭო წყალზე არ წამამყვები?“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ More…
კუჭკუჭი
ერთმანეთის ალერსი, ფერაობა. =„თავითვინ კუჭკუჭებენ ბავშვები, რას ერჩი!“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - More…
კუხე, მკუხე
ხილი დაუმწიფებელი, მჟავე. ◊ უკმეხი ადამიანი. „მკუხე კაცია, არ მიგიკარამს“. ◊ სიტყვა: უკმეხი. „კაც კუხე სიტყვა არ’ნა უთხრა!“ ◊ მეტსახელი. ჯავახური ლექსიკონი / More…
კუჰკუ
იშვიათად კუკუ პანღური, მუხლის თავის უკანალში ამოკვრა, ჭიტლაღი. =„აი შენი, ვერ ამოგკრა კუჰკუ და გამომაგდო!“ See also: ჭიტლაყი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9