შა შე შვ ში შლ შმ შო შრ შტ შუ შფ შხ
selected terms: 192 page 10 of 10
შუბის ტარზე დგომა
(ამოსული ან ჩასული) მზის. დილით მზე რომ წამოიწევს, მომზევდება იტყვიან: მზე შუბის ტარზე დგას (ან ამოსულაო) საღამოსაც მზის გადახრისას: შუბის ტარზეა ჩასული მზე. =ჯავახური ლექსიკონი / More…
შულო
ნართის ქსელი. წრიულად ამოხვეული. შესაღებავად ამზადებდნენ ასე. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
შუშავაშლი
ვაშლის ჯიშია. კრიალა ფერის. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
შუშუტი
ჩერჩეტი, ქარაფშუტა. = „შუშუტის ერთია, მაგას რას გააგებინამ რო!“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; More…
შუშუტო(ა)
წისქვილის ღარის თავზე დამაგრებული მცირე ღარი. ◊ სადღვებელის საცობი ხისა, ხვრელიანი. ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
შფოთი
ადამიანი: შფოთის ამტეხი, შფოთიანი. = „შფოთი კაცია, მაგამ ლხინში ჩხუბი რო არ ატეხოს, ისე ვერ იზამს“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
შფოთი-ფოთი
შფოთი, შფოთიანი. =„ატყდა ერთი შფოთი-ფოთი, იქ რაღა დამაყენემდა, მაშინათვე წამოვედი“.; „მაგრაინ შფოთ-ფოთ კაც არც’ნა ელაპარაკო“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. More…
შხაპი
მწვავე, მეტად მწარე ან მჟავე. =„ძიენ შხაპი არაყია, რო დავლიე, სულ წინწკლები წამცვივდა.“ ◊ ძლიერი წვიმა. „ისრეთი შხაპი წამოვიდა რო!“ თოვლშხაპი ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი More…
შხაპი თუთუნი
მწარე გემოს თამბაქო. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
შხაპუნა
წვიმა ღვარად წამოსული. ◊ ადამიანი საქმეს რომ ძლიერ აუჩქარებს, გულდასმით რომ არ აკეთებს. „შხაპუნა ქალია, ერთბაშად მიაყრ-მოაყრის, ეგრეთი შხაპუნით საქმე არ გაკეთდება.“ More…
შხეპლა
წკეპლა. See also: გაშხეპვლა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
შხიპვა
(გაშხიპვა) წყლის, სისველის: ცოცხით გაგვა, გაწურვა. =„სახლი კარზე გუბისებ იდგა წყალი. იმას შხიპამდა“. ; „წყალი დამდგარა და იმას შხიპამს“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9