შა შე შვ შთ ში შო შრ შუ შფ შჯ
selected terms: 465 page 2 of 24
შე-ერთებით-ი ერთობა-ჲ
(κατὰ σύνθεσιν ἔνωσις ἡ; დოგმატ. ) ორი განსხვავებული ბუნების არსებითი დაკავშირება =ვიეთმე მამათაგანთა განზავებისა სახელი არა მიითუალეს საიდუმლოსა შინა ქრისტეს განკაცებისასა, ხოლო შეერთებითი More…
შე-ერთებულ არს
(ἑνούμενος (ἑνόω)) =გონიერნი უქცევ არიან არსებით, საჭიროდ შეუდგების ესე, რაჲთა, ოდეს-რაჲ შეერთებოდენ იგინი, არ თანშეიჴრწნებოდინ იგინი, რომელთად შეერთებულ იყუნენ; აწ უკუჱ შეერთებულ არს და More…
შე-ერთებულ-ი
(ἡνωμένος (ἑνόω)) =ჩუენ-შორისცა სიკუდილი არს არა-თუ არსებისა უგუამო-ქმნითა გონებისაებრ სხუათაჲსა, არამედ შეერთებულთა (τῶν ἡνωμένων) განყოფითა (ἡ διάκρισις) ჩუენდა უჩინო-ყოფად მოყვანებითა More…
შე-ერთებულ-ი სახიერება-ჲ
(ὑπερηνωμένως (ὑπερενόω)) =ვითარ-იგი უფროჲსად შეერთებულსა მას სახიერებასა (ὑπερηνωμένως ἑαυτὴν ἀγαθότητι) შინა თჳსსა განმრავლდების და მრავალნაწილ იქმნების (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 2.5) More…
შე-ერთებულება-ჲ
(συνάφια ἡ) =სამნივე ერთ არიან და განუყოფელად ჰგიან და არავინ განჰყოფს მათ შეერთებულებისაგან (συναφείας) მათისა (ლეონ., ეპ., არს., 5, S 1463, 219r) – συνεζευγνμένον τό (συζεύγνυμι) – და More…
შე-ერთებულება-ჲ ბუნებისა-ჲ
(συναφές τῆς φύσεως τό) ბუნებათა შეერთება =რომელნიმე მათგანნი შეერთებულებასა ბუნებისასა და მამისა მიმართ თანაარსობასა მისსა ცხად-ჰყოფენ (დამასკ., გარდ., არს., 271) = More…
შე-ერთებულობა-ჲ
(ἕν τό) ერთიანობა, მთლიანობა =ხოლო ზოგადობაჲ და შეერთებულობაჲ და შერწყუმულობაჲ სიტყჳთ და წულილმომგონებელობით იცნობების (დამასკ., გარდ., არს., 56) // ზოგადობაჲ და შერწყუმაჲ და ერთობაჲ More…
შე-ზავება
(μίγνυμι) შეერთება, შეზავება =გუამი თანამოსახელესა გუამსა შეეზავების (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463; 137r); – ἑνόω – (ჰენდ. შეზავა და შეაერთნა) მან მიუწდომელმან შეზავა პირველად More…
შე-ზავება-ჲ
(κρᾶσις ἡ) შეერთება, შერწყმა =ურთიერთას შეერთებასა და შეზავებასა ნივთთასა (τῶν στοιχείων ἁρμονίαν καὶ κρᾶσιν) შეურევნელად და განუწვალებელად ჰმარხავს (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 8.5); ხოლო More…
შე-ზავებით-ი ერთობა-ჲ
(κατὰ σύνθεσιν ἔνωσις ἡ) შეერთება შერევნის გარეშე =შეზავებითი ერთობაჲ არს შეერთებაჲ ნაწილთაჲ ურთიერთას თჳნიერ უჩინო-ქმნისა და შერევნისა, ვითარ-იგი არს სულისა და ჴორცთაჲ, რომელსა-იგი ვიეთმე More…
შე-ზავებით-ი ძალ-ი
(συγκρατικός) =ტრფიალებაჲ გინა-თუ საღმრთოჲ ანუ ანგელოზებრი, გინა საცნაურებრი, გინა მშჳნვიერებრი ანუ ბუნებითი და ნერგობითი რაჟამს ვთქუათ, ერთობითსა რასმე და შეზავებითსა ძალსა (συγκρατικὴν More…
შე-ზავებულ (არს)
(μικτόν τό) =[წინააღრჩევაჲ] არს შეზავებულ რაჲმე გა[ნ]ზრახვისაგან და მიმოსჯისა და წადილისა; და არცა წადილ ვინაჲმე არს მარტოდ და არცა ზრახჳთ გულება მხოლოდ (ნემეს., პეტრ., 136,14-16); – More…
შე-ზავებულ-ი
(μικτόν τό) =[წინააღრჩევაჲ] არს შეზავებულ რაჲმე გა[ნ]ზრახვისაგან და მიმოსჯისა და წადილისა; და არცა წადილ ვინაჲმე არს მარტოდ და არცა ზრახჳთ გულება მხოლოდ (ნემეს., პეტრ., 33; 136, 14-16); More…
შე-ზავებულ-ი ბუნება-ჲ
(σύνθετος φύσις ἡ) შერეული, შერწყმული – ორი განსხვავებული ბუნების არსებითი დაკავშირება =შეზავებული ბუნებაჲ, ვითარცა საღმრთოთა მამათა შორის ღმრთისმეტყუელნი იტყჳან, არცა ერთისა, რომელთაგან More…
შე-ზავებულ-ი გუამ-ი
(σύνθετος ὑπόστασις ἡ) =ამათ ორთაგანვე ერთი სრულ იქმნების შეზავებული გუამი (დამასკ., დიალ., ეფრ. 53,2); დოგმატ. – შეერთებული ჰიპოსტასი, რომელშიც სხვადასხვა ბუნებანი თავის თვისებებს More…
შე-ზავებულ-ი გუამოვნება-ჲ
(σύνθετος ὑπόστασις ἡ) =ერთსა სახესა შეზავებულისა გუამოვნებისასა სრულ-ჰყოფენ ყოველნი კაცნი (დამასკ., დიალ., ეფრ. 27,6) = ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის More…
შე-ზავებულ-ი ნება-ჲ
(σύνθετος θέλημα τό; დოგმატ. ) =ამას თანა კუალად ნებისაგან მამისა განაკიდეებთ მას, შეზავებულითა მით ნებითა შეზავებულისა და მხოლოჲსა დამხატველნი ბუნებისანი (მქს., პიროს., გელ., 22,12) // More…
შე-ზავებულ-ყოფა
(συγκεράννυμι) =ყოველთა ურთიერთას შეზავებულ-ჰყოფს შეურევნელითა მით ერთობითა მათითა (ἀσύγχυτον αὐτῶν ε‡νωσιν) (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 11.2) = ძველქართულ-ძველბერძნული More…
შე-ზავებულება-ჲ
(κρᾶσις ἡ) =რამეთუ ვითარ თჳთ მან [ღალინოს] ცხრა-სახე ყოფაჲ შეზავებულებათაჲ „შეზავებულებათა წიგნსა“ შინა გამოაჩინა, რვათა უკუჱ ძნელშეზავებულად (τῶν δυσκράτων) იტყჳს, ხოლო მეცხრესა More…
შე-ზავებულობა-ჲ
(σύνθεσις ἡ) =[კაცი] ეზიარების უკუე უსულოთა ვიდრემე ჴორცთა ოთხთა ნივთთაგან შემოკრებულობისაებრ და შეზავებულობისა (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463; 131r) = ძველქართულ-ძველბერძნული More…
ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9