სიყვარული მაშ გაქვს ვისი?

― თუ კაცი ხარ და ვაჟკაცი,

და თუ გინდა იქართველო,

ქართლი გიყვარს? იმერეთი?

კახეთი თუ სამეგრელო?

― სიყვარული მაშ გაქვს ვისი?

ვისთან მიხვალ სადღეგრძელოს?

მესხეთს ეტყვი თუ გურიას,

კახაბერის მიმბაძველო!

აფხაზეთს თუ სვანეთს, ლეჩხუმს...

უდარაჯებ, საზღვრის მცველო,

რაჭის, ხევის თუ აჭარის

ტრფობა გულში დაიძველო?

― ამ სიყვარულს ვით გავუძლო?

ათჯერ, ასჯერ აკი გითხარ

მიყვარს, მიყვარს, იცი, მიყვარს,

შე უღმერთო, რაღათ მკითხავ?

ჭანეთს, კლარჯეთს, ცრემლი სცვივა,

ვიცი, არ გსურს დაიცილო;

შეუმღერებ ფშავ-ხევსურეთს,

თუშეთსა და საინგილოს!

― ერთ სუნთქვას და ერთ სიცოცხლეს

ჩემი კოცნა, ყველას, ყველას!

ერთგულს, ერთად მობრიალე

საქართველოს ცისარტყელას!

უიმისოდ მზეც წავიდეს,

შეჩერდეს და შეწყდეს სუნთქვაც,

ყველას, ყველას, ― ერთ დიდ კერას

მე სიყვარულს გამოვუთქვამ!

სამშობლოს მზის ყოველ სხივმა

გადამისხა ცეცხლი გულში;

ერთად, ერთხმად დავიძახოთ:

გამარჯვება ჩვენს მამულში!

გაძლიერდეს დიდ ძმობაში,

რომ ვერავინ გადათელოს,

აღმდგარი და მხარგაშლილი,

მზისთანდარი საქართეელო!