ძვირფას მეგობარს

ერთად ვიყავით და შენ ამბობდი,

რომ ეს ცხოვრება ჩემთვის მეტია.

შენ ამართლებდი ცისფერ ოცნებას,

შენ ამართლებდი ამგვარ ხეტიალს.

თითქოს ქვეყანა შენ გაბარია

და აღარ ეძებ ცხოვრების სახსარს.

სთქვი: პოეზია - ეს ზღაპარია,

სთქვი: პოეზია - ეს სიზმრის ახსნა.

ისევ ეყრდნობი ძვირფას იარებს

და მწუხარება შენთან ხშირია.

და მახსოვს, ერთხელ შენ აღიარე,

რომ ბერი სხვაზე უფრო გმირია.

უცებ ვეწვიეთ ნაცნობ რესტორანს

და შენ წარმოსთქვი: ხვალაც აქ მოვალ.

მე გავიღიმე და მომეწონა,

რომ ამართლებდი შენს უსაქმობას.

ერთად ვიყავით და შენ ამბობდი,

რომ ეს ცხოვრება ჩემთვის მეტია.

შენ ამართლებდი ცისფერ ოცნებას,

შენ ამართლებდი ამგვარ ხეტიალს.