ისანში ღვინო არ მითხოვია,
მწუხრით სავსეა ღვინის ჭიქები.
თბილისის მთებზე დაუთოვია,
თოვლს დაუფარავს ჩემი ფიქრები.

მაინც თბილია შენი კალთები,
საგზლით ივსება გულის კალათი,
შენი მშვენებით ბევრჯერ დავთვრები
და ვერ მივაღწევ სახლის კარამდი.

ჩემი სისხლია თოვლში ჩაღვრილი,
მაინც თეთრია თოვლის ფიფქები.
შენი ყელი ვარ, შენი საყვირი
და შენი ფესვიც მალე ვიქნები.